Η Σκάλα του Βραδέτου

Δημιουργός: tendy bear

Για όλους τους Βραδετινούς, η πεζοπορία με παρέα στην Σκάλα είναι σαν να πας βόλτα σε μια πλατεία Όπου θα συζητήσεις με την παρέα σου καθετί που σε απασχολεί. Αν όμως την επισκεφθείς σούρουπο και αφεθείς στην μαγεία του τοπίου τότε………..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

1.
Ήταν στις 6, δειλινό
και αγνάντευα τον τόπο
ολόγυρα ….χωριό ,χωριό,
βουνά και κάθε λόφο.
2.
Περπάτησα , κατηφόρισα
της Σκάλα έως κάτω
απόστασα και αγνάντεψα
τον πέτρινο τον βράχο
3.
Ο ήλιος εβασίλεψε
κοκκίνισαν τα πάντα,
η νύχτα ήρθε με έπιασε
στο ίσιου καγκέλι τη μπάντα.
4.
Δεν νοιάστηκα ,δεν βιάστηκα
να ανέβω επάνω, να φτάσω
πεζοπορούσα ήρεμα,
τους ήχους για να πιάσω.
5.
Ανέβαινα και βαριανάσαινα
δύσκολο μονοπάτι
και τα πουλιά με έβλεπαν
και αυτά με άλλο μάτι.
6.
Είναι εκεί και στέκεται,
κάπου διακόσια χρόνια,
στο χρόνο αντιστέκεται
και στα πολλά τα χιόνια.
7.
Και εμείς την προστατεύουμε,
ποτέ δεν την χαλάμε,
πάμε την καθαρίζουμε,
πάμε την περπατάμε.
8.
Θυμούμαστε, ωσάν μικροί,
την είχαμε για πλάκα.
Πηγαίναμε – περπατάγαμε,
Ε!!! ρίχναμε καμιά πλάκα.
9.
Ο θόρυβος μας άρεσε,
στης Μεζαριάς το χάος.
Δυο τρεις φορές αντίλαλος,
της κατρακύλας σάλος.
10.
Τώρα πια μεγαλώσαμε,
καταλάβαμε το λάθος,
γι αυτό και αν πέτρα ρίξετε,
σας δέρνουμε με πάθος.
11.
Η σκάλα μας η πέτρινη
εκεί θα μείνει αιώνια,
μας εμείς από…. Εκεί… ψηλά,
θα χαζεύουμε τα εγγόνια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-12-2015