Μα' συ λείπεις

Δημιουργός: charis.13, Χαράλαμπος Χριστοδούλου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μα’ συ λείπεις


Μπορώ να πω, ότι δε σ’ έχω συγχωρέσει,
Κι αφού οι αποστάσεις θα μικραίνανε το πόνο

Γιατί στο διάολο, εμένα, τις πληγές μου
Να ακουμπήσει, δε κατάφερε ο χρόνος

Άλλαξα δρόμο, μα σε σκέφτομαι ακόμα!
Κι έτσι λοιπόν, μπορώ να πω, πως τα’ χω χάσει

Ό,τι αγάπησα σε εσένα μοιάζει ψέμα…
Αλλά δε σ’ έχω πια ακόμα ξεπεράσει.

Μπορώ να πω! Ότι με καιν και μου τονώνουν
Μέσα απ’ το γέλιο σου το πόνο οι αναμνήσεις

Και σαν διχόνοια να μ’ έχει ξεπεράσει
Ότι με πλήγωσες, να θέλω να γυρίσεις

Μπορώ άλλα τόσα να σου πω για να σε πείσω
Κλείνω τα μάτια και μπροστά μου σε κοιτώ!

Κι αν δε ξεφύγω απ’ τη παράνοια που με ζώνει
Μπορώ ακόμα! Άλλα τόσα, να σου πω!
[ρ]
Μα’ συ λείπεις! Και’ γω βουλιάζω, σε κάθε ρήγμα που ανοίγει η μοναξιά μου
Μα εσύ λείπεις και με δικάζουν τα συναισθήματα κι η αξιοπρέπεια μου
Εγώ ο ξένος, κι εσύ ο δρόμος που κάνουν βόλτες όλα μου τ’ απωθημένα
Εσύ η πρόφαση! Κι έρωτας λόγος… που κάθε βήμα μου με οδηγεί σε εσένα

Θα ξεθωριάσουνε οι εικόνες απ’ το χρόνο
Κι όσο ο καημός θα με χτυπάει, θα λυγίζω

Όλα όσα ζήσαμε θα πνίγει ο εγωισμός μου
Και η ανάγκη, τελικά να προχωρήσω

Μα’ γω απ’ την πλάνη μου δε θέλω σωτηρία
Θέλω τα μάτια μου όταν κλείνω, να είσαι εδώ

Να ζωντανεύει αυτή η τρέλα το καημό μου
Και να’ χω ακόμα άλλα τόσα να σου πω!
[ρ]
Μα’ συ λείπεις! Και’ γω βουλιάζω, σε κάθε ρήγμα που ανοίγει η μοναξιά μου
Μα εσύ λείπεις και με δικάζουν τα συναισθήματα κι η αξιοπρέπεια μου
Εγώ ο ξένος, κι εσύ ο δρόμος που κάνουν βόλτες όλα μου τ’ απωθημένα
Εσύ η πρόφαση! Κι έρωτας λόγος… που κάθε βήμα μου πια μ’ οδηγεί σε εσένα







[B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-12-2015