Μου Έδωσες Χέρι Να Πιαστώ

Δημιουργός: vigiannis, Γιάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΧΕΡΙ ΝΑ ΠΙΑΣΤΩ

Ναυάγησα μες στον καιρό.
έπιασα πάτο και υπό,
το ένταλμα να συλληφθώ,
γράφτηκε.
Ο χρόνος μου τελειώνει.
Ο κόσμος μου μια φυλακή,
μόνο χαλάσματα, καπνοί,
το γέλιο μου απ’ τη ζωή,
χάθηκε.
Το τέλος μου ζυγώνει.

Κι’ ήρθες εσύ.
Στη καταιγίδα, στο χαμό,
με πήρες μες στην κιβωτό,
η απόφαση να μη πνιγώ,
πάρθηκε.
Σε λίγο ξημερώνει.
Κ’ ήσουν εκεί.
Μου ‘δωσες χέρι να πιαστώ,
τη δύναμη να γιατρευτώ,
το άρρωστο και το κακό,
θάφτηκε.
Ο ήλιος με τυφλώνει.

Μου ‘δωσες χέρι να πιαστώ,
τα χνώτα σου να ζεσταθώ,
τον ώμο σου να κλάψω.
Στη θύελλα, στο χαλασμό,
μου ‘δειξες δρόμο να διαβώ,
άναψες φάρο για να βρω,
λιμάνι να αράξω.

Με χάιδεψες σαν το μωρό,
με σκέπασες να κοιμηθώ,
τη μπόρα να περάσω.
Μ’ αγάπησες, θ’ αναστηθώ,
σε πίστεψα και θα σωθώ,
μα όρκο βαρύ θα κουβαλώ ,
ποτέ να μη ξεχάσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2016