Σκέψεις

Δημιουργός: Lacrima in Lucem

https://www.youtube.com/watch?v=1ue87FOlDQQ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στις ώρες τις μοναχικές
(Που αμέτρητες τις βρίσκω)
Άλλη ζωή δεν έχω πια…
Μέσα από θύμηση χλωμή
Γιατρεύω τα φτερά μου
Τότε βουβά οι σκέψεις μου
Χαϊδεύουν τα μαλλιά σου
Βυθίζονται στο βλέμμα σου
Κατρακυλούν στη μύτη σου
Χορεύουν μες στα χείλη σου
Και νυσταγμένα, σιωπηλά
Στο γένι σου αποστάζουν
Στον απαλό σου το λαιμό
Λιγάκι ανατριχιάζουν
Τους ώμους και τα χέρια σου
Ντρέπονται να αγγίξουν
Και το υπόλοιπο κορμί
Ελάχιστα θυμούνται

Κι ο πόνος γύρω περισσός
(Η θάλασσα φουρτούνα)
Πώς να κλειδώσω την καρδιά;
Με τι να τον συγκρίνω;
Πώς να σιγάσω τη φωνή
που σε κραυγή βαδίζει;
Πού να στηρίξω τ’ όνειρο;
Αφού όλα έχουν σωπάσει;

Για τελευταία μου φορά
(Έτσι το νιώθω τώρα)
Θυμήθηκα που μ’ άγγιζες
Σε σύννεφο δοσμένη
Που πίστευα πως ήσουνα
Για μένα ο κόσμος όλος
Και η μέρα χάραζε γλυκιά
Με το χαμόγελό σου
Ξεγυμνωμένη η ψυχή
Πιότερο απ’ το σώμα
Παιχνίδι μες στα χέρια σου
Απεγνωσμένα κι άπληστα
Γύρευε την αγάπη
Μι’ αγάπη ανάπηρη, μισή
Με ψέμα στολισμένη

Απόψε σα να θαύμασα
Χείμαρρος οι αναμνήσεις
Ήρθαν και μπερδευτήκανε
Με τις πληγές των ξένων
Και οι ξένοι γίνανε δικοί
Και ο πόνος τους δικός μου
Και σα να πόνεσα πολύ
Από τα δάκρυά τους

Στις ώρες τις μοναχικές
(Που τις μετρώ αιώνιες)
Σαν από θάνατο ξυπνώ
Κι αναρωτιέμαι πάλι
Γιατί εγώ; Γιατί να ζω;
Που τίποτε έχω μόνο;
Κι άλλοι ταξίδεψαν μακριά
Μα εδώ θα έπρεπε νά’ναι
Που όνειρα μοιραζόντουσαν
Κι έβρισκαν αξία
Σε όλες εκείνες τις στιγμές
Στο σύντομο ταξίδι…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-01-2016