Σκόρπια, αυθόρμητα, λίγο ασυνάρτητα

Δημιουργός: Lacrima in Lucem

ασύνδετα στιχάκια...(Ο άλλος μου εαυτός, που ελπίζει και πειραματίζεται ή αστειολογεί...) ~ Με την αγάπη μου! :)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με τέτοιο σώμα σαν αχλάδι
(που με βαραίνει το ρημάδι)
καριέρα γύρεψα μεγάλη
στου μόντελινγκ την παραζάλη...

Με τέτοιο σώμα σαν αχλάδι,
Δεν είμαι δα και σα ζαρκάδι.
Μα αγαπώ αυτό που έχω.
Κι αυτό που είμαι, το αντέχω...

***

Κόκκινο μήλο, τραγανό,
με τάισαν για βραδινό...
Μα έπειτα λιγώθηκα,
στην πίτσα παραδόθηκα!

***

Κι εγώ αγαπάω τα γλυκά πιότερο απ' τα καρότα,
μα βρίσκομαι σε δίαιτα κι έχω αλλάξει ρότα...
Σαν θα περάσει ο καιρός και μοιάσω της συλφίδας,
πάλι θα τρώω σάμαλι με ζάχαρη καρύδας.

***

Θα σ' αγαπάω με το νου
γιατί βροντάω στου κουφού
την ατσαλένια πόρτα...
Και μην τολμήσεις στο εξής,
με θράσος, να με επισκεφτείς.
Θα σου σερβίρω χόρτα...

***

Θα 'θελα να 'μαι κάου γκερλ
ή έστω μια γελάδα,
να δέχομαι χάδια, φιλιά
μακάρια στη λιακάδα...

***

Πράσινα ζαρζαβατικά,
κάθε λογής λαχανικά
να τρώμε καθημερινά,
διότι είναι υγιεινά!

Η Καροτένια Ομορφιά
είναι γοργόνα της ξηράς.
Με τα κουνέλια συντροφιά,
χάρμα οφθαλμών σαν την κοιτάς!

Η Καροτένια Ομορφιά
δεν έμαθε να κολυμπά
Κι όποτε νιώθει μαλθακά,
ξαπλώνει ευθύς φαρδιά πλατιά!

***

Η ευτυχία είναι μεταδοτική
αλλά δεν είναι ασθένεια.
Είναι μια λέξη μαγική,
μια αίσθηση όχι συχνή,
σαν του σπανού τα γένια...

***

Συν-χωρώ τον εαυτό μου, τους πάντες και τα πάντα.
Έζησα κάτι παραπάνω, έχω περάσει τα ...άντα...
Ξέρω καλά πως μόνιμο έχουμε δικαίωμα στα λάθη
κι όλοι μας μοιραζόμαστε, λίγο πολύ, τα ίδια πάθη.

***

Γνώρισα την κίνηση και την ακινησία,
αργότερα, ένα πρωί, και την Αθανασία.
Μα εκείνη, δε μου έδωσε καμία σημασία...
Μάλλον θα την ταλάνιζε καμιά αχρωματοψία...

***

Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά
μου χαϊδεύεις μετά τα μαλλιά...
Μα απ' τ' όνειρο πάλι ξυπνώ,
δίχως τ' άγγιγμά σου το τρυφερό...

***

Γαρύφαλλο στ' αυτί
και πονηριά στο μάτι..
μου έδωσες ένα φιλί
κι αυτό, νομίζω, είναι κάτι...

Δυο στάλες μέλι στη ματιά
Στα χείλη μια σταγόνα
Θέριεψε η καρδούλα μου
και βγήκε στον αγώνα!...

***

Κάποιος κοιτάει την ώρα
κάποιος στο δρόμο τρέχει...
κι εγώ σε περιμένω
και συ 'σαι "πέρα βρέχει"...

***

Τ' απίδια του Καράμπελα
είναι σπουδαία ράτσα...
Στους Ευρωπαίους δίνουμε,
για κούρα στη χλαπάτσα...

Βλέποντας τα στρείδια,
λέω είναι κρίμα
να μην κάνω ρίμα
με του Καράμπελα τ' απίδια... :P

***

Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι...
Ζευγάρι γίναν το κουκί με το ρεβίθι.
Κι ενώ αρχικά βουλιάξανε στο πάθος,
Ήρθε η ώρα που αναγνώρισαν το λάθος...

***

Είσαι μια ξύστρα κάργια,
που μού 'χεις κάνει μάγια!
Με καταλείς με ξέση.
Σ' επιθυμώ με ζέση!

***

Όλα στη ζωή είναι ρόλοι...
Πόσο θα σου πάρει να το διαπιστώσεις;
Πως σ' αυτή τη ζήση περπατούμε όλοι,
μα ορίζει άλλος πώς θα περατώσεις.

Είναι οι ρόλοι, σ' όλους μας, δίκαια μοιρασμένοι,
σαν ένα παιχνίδι, δράμα ή κωμωδία.
Σοβαροί, αστείοι ή παραδομένοι
Λαχταράμε, σύψυχοι, να γράψουμε ιστορία...

***

Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ κι αγαπημένε,
Που σε γραφεία βουλευτών ξημέρωνες καημένε…
Ικέτης και γονυπετής για θέση ή ρουσφέτι,
Παράλληλα καμάρωνες και τίναζες τη χαίτη…

***

Λίγο από εδώ, λίγο από εκεί...
Δεν έχω έμπνευση αρκετή,
να πάω παρακάτω.
Εβίβα κι άσπρο πάτο!...

Λίγο από εδώ, λίγο από εκεί...
Κατάντησα σε μια στιγμή
Σκόρπια να τυραννιέμαι
και να με καταριέμαι...

Ήθελα πάντα διακαώς
να συνταιριάζω, δυστυχώς,
αισθήματα που καίγονται
κι ανθρώπους που μπερδεύονται

Ήρθε η έμπνευση ξανά
Το καταλάβατε καλά
Κι εγώ θ' αποφασίσω
στόχο να πολεμήσω
Να πάψω να σκορπιέμαι
Να μάθω ν' αγαπιέμαι!...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2016