τώρα βγάλε μέλι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σιωπή αδελφική στο φώς καλής εσπέρας
ανάμεσά σε κόθορνους και προσωπίδες
γυμνά τα χείλη, φιλιού ανάγκη τέρας
στις φλέβες μου συρμένοι πόθοι σα λεπίδες

καλά που ξήμερώνει σβήνει το τοπίο
ανόητος ,ωραίος μα με κομμένα χέρια
να πάρω τί να δώσω τί απλό οικείο
κοιμήθηκαν οι ώρες χάθηκαν τ'αστέρια

και όμως σ'ερωτεύομαι μεστή εικόνα
απίστευτος ατύφλωτος ακόμα λίγο
φοράω του έρωτα το χρυσό χιτώνα
και δεν παλεύω άντρας σκάρτος να ξεφύγω

σωπαίνω στης αγάπης μέσα τη σιωπή
μικρή παρηγοριά η ανάξια λαλιά
άντρας λογιέται όποιος τόνιωσε πολύ
το μένος που ξεσπά και σαν καρδιά χτυπά

κράτα της αγάπης σου ψηλά την περηφάνια
είπες τό μολόγησες μα τώρα βγάλε μέλι
ζείς και σήμερα ανέβα πρώτη στα ουράνια
ξέρεις πώς και πού σε πάει τούτη η νεφέλη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-02-2016