Ατλαντίδα

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Ημέρα καλή να έχουμε!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο ίδιο κύμα βγήκα να σε βρω,
άσπρο φουστάνι,
με κάλεσε η νύχτα σε χορό
και ποιος με πιάνει...

Του ονείρου λαμπυρίζουν τα νερά,
σαν τα λογάκια σου,
αυτά που δεν ξεστόμισες και καίνε
τα χειλάκια σου.

Κι ας ήξερα τουλάχιστον ποιο είναι τ' όνομά σου,
κορίτσι και γυναίκα, πού να πλέει η χαρά σου;

Ξυπνώ και στον καθρέφτη σε ζητώ
και δεν σε βρίσκω...
Μα έλα που έχω μάθει ν' αγαπώ
το κάθε ρίσκο.

Τα χρόνια που περνούν από ψηλά
με κοροϊδεύουνε,
στο ίδιο ραντεβού κάθε βραδιά
με συνοδεύουνε...

Τη μέρα που στο πάτωμα απόμεινε η πλεξίδα μου,
τ' ορκίστηκα στο σύμπαν να ξανάβρω την πατρίδα μου,

μικρέ, απόδημέ μου εαυτέ
και Ατλαντίδα μου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-02-2016