Το θλιμμένο καρναβάλι

Δημιουργός: alexanderbart, Αλέξανδρος Σισκόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα μάτια ανοίγω για πρώτη φορά
κλαίω κοιμάμαι σε ζεστή αγκαλιά
νάζια παιχνίδια να κάνω τρελά
σιγά σιγά να συλλαβίζω μαμά

Ένα παιδί αθώο σ' έναν κόσμο τρελό
έχω μάθει τον φόβο, να τον αγνοώ
ματώνω μόνο αν πέσω, μα θα σηκωθώ
κλαίω μόνο αν τρομάξω, μα ξέρω πως θα σωθώ

Λένε περνάω εφηβεία,στο σπίτι δεν πατώ
σ' έναν θαυμάσιο κόσμο αγαθός υπνοβατώ
ματώνω μόνο αν από μαγκιά χτυπηθώ
κλαίω μόνο αν τάχα πληγωθώ

Μάνα μεγάλωσα, ετών δεκαεπτά
ο κόσμος σας δεν είναι πλέον για παιδιά
ματώνω κάθε φορά που θα εκφραστώ
κλαίω κάθε φορά που θ' απελπιστώ

Τη μαγική σας κοινωνία περιβάλει ευτέλεια
Όνειρα κι ελπίδα έχουν γίνει πολυτέλεια
ματώνω κάθε φορά, που την ανθρωπιά σας αντικρίσω
κλαίω κάθε φορά, για τον μέλλον που θα γνωρίσω

Αφήνω το παιδικό μου μυαλό ελεύθερο πάλι
μόνο έτσι ξεφεύγω από το θλιμμένο καρναβάλι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2016