Ωδή στη "γιαγιά" της Λέσβου

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><br />
<b>Warning</b>:  session_start(): Cannot start session when headers already sent in <b>/home/stixoi/public_html/core.php</b> on line <b>23</b><br />
<html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ωδή στη "γιαγιά" της Λέσβου</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ωδή στη "γιαγιά" της Λέσβου</b><p>Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ<p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p><br />
<br />
                                                                                                                  ΩΔΗ ΣΤΗ "ΓΙΑΓΙΑ"<br />
                                                                                                                  ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ<br />
<br />
                                                                                                                  Γιαγιά της Λέσβου,<br />
                                                                                                                  λες και κοιτούσα<br />
                                                                                                                  την Παναγία βρεφοκρατούσα.<br />
<br />
                                                                                                                  Όλου του κόσμου τη ντροπή,<br />
                                                                                                                 -θαύμα απ' τα μεγάλα-<br />
                                                                                                                  την ξέπλυνες σε μια στιγμή<br />
                                                                                                                  με δυο σταγόνες γάλα!<br />
<br />
                                                                                                                  Το ροζιασμένο χέρι σου<br />
                                                                                                                  που κράταγε το μπιμπερό,<br />
                                                                                                                  χωρίς να θέλεις έγινε<br />
                                                                                                                  σύμβολο, πλέον, ιερό.<br />
<br />
                                                                                                                  Το βλέμμα σου, που έδιωξε<br />
                                                                                                                  απ' το μωρό τον τρόμο,<br />
                                                                                                                  δείχνει στην ανθρωπότητα<br />
                                                                                                                  της ανθρωπιάς το δρόμο.<br />
<br />
                                                                                                                  Πάλεψες την απανθρωπιά,<br />
                                                                                                                  ως Διγενής το Χάρο<br />
                                                                                                                  και στης ζωής το πέλαγο<br />
                                                                                                                  ύψωσες μέγα φάρο.<br />
<br />
                                                                                                                 Μέσα στου κόσμου τη νυχτιά,<br />
                                                                                                                 το τρυφερό σου χάδι<br />
                                                                                                                 σαν άστρο θα φεγγοβολά<br />
                                                                                                                 φωτίζοντας τον Άδη.<br />
<br />
                                                                                                                 Η περήφανη καρδιά σου<br />
                                                                                                                 την ντροπή δεν την αντέχει.<br />
                                                                                                                 Είπες όχι στον Ηρώδη<br />
                                                                                                                 όποιο όνομα κι αν έχει.<br />
<br />
                                                                                                                 Απέδειξες, ο άνθρωπος<br />
                                                                                                                 ότι δεν είναι κτήνος.<br />
                                                                                                                 Ποιος ξέρει αν σ' ένα μωρό<br />
                                                                                                                 δεν κρύβεται ...Εκείνος.<br />
<br />
                                                                                                                 Από τα βάθη της καρδιάς <br />
                                                                                                                 θερμό ευχαριστώ "γιαγιά."<br />
                                                                                                                 Για έναν κόσμο ανθρωπιάς<br />
                                                                                                                 είθε να είσαι η ..."μαγιά"<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-02-2016</td><td valign=top></td></table><br />