Αβυσσοσ Δημιουργός: μαθουσαλιξ, μαρία Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Λέξεις κενές το μυαλό πλημμυρίζουν.
Φεύγουν μακριά αυτοί που αγαπώ.
Με ενοχές με φορτώνουν, βαραίνει η καρδιά
τα μάτια θολώνουν κι μοναξιά το σκήπτρο κρατά.
Κι εκείνος που αγάπη είχε τάξει, αντίο δεν είπε.
Έφυγε καθώς ήρθε, μα όχι πια ίδιος.
Η ψυχή μου μαζί του, το μυαλό, το κορμί.
Είναι μακριά μου, μα εγώ πάντα εκεί.
Μάταια προσπαθώ του λέω να φύγει
άλλο πια να μη με βασανίζει.
Στοιχειωμένη η καρδιά μου λύσεις
ζητά μα σε ψευδαισθήσεις πάλι κυλά.
Το κορμί στρέφεται αλλού μα υποκρισία του νου.
Μοιράζω φιλιά, ντύνομαι το ψέμα
μήπως κι αγαλλιάσει η καρδιά
Ξεγελώ τον ίδιο μου τον εαυτό
και βαδίζω εκεί όπου ο κόσμος καίγεται.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2016 |