Θυμάμαι

Δημιουργός: kostaskoutroulis, Κώστας Κουτρούλης

Αφιερωμένο στην Κ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φωνάζω στο σκοτάδι να μ' ακούσεις
ξεχνώντας πως
είμαι μόνος,
ξεχνώντας πως
έχεις κλείσει τα αυτιά σε όσα νιώθεις
και σε όσα πιστεύεις.
Η ανάγκη της καρδιάς πάλλεται στην κατανόηση
πως χωρίς μιλιά
δεν υπάρχει ο έρωτας
χωρίς βλέμματα
δεν στεριώνει το φιλί
χωρίς ανάσες
δεν κρατάει η στιγμή.
Οι ίδιες λέξεις βγαίνουν
εμποδίζοντας την έκφραση μας.
Αφήνουμε το βλέμμα να χαθεί στο φως των κεριών
και η μελαγχολία φυλακίζει την πράξη.
Να σου μιλήσω
να σου πω όσα δεν ειπώθηκαν ποτέ
και όσα ποτέ μου δεν φαντάστηκα ότι ήξερα.
Ακούω σαν καινούργια κάθε παλιά μελωδία
υφαίνω μια λέξη από αίμα
διχάζομαι στο πως και στο γιατί
κι όμως
οι απαντήσεις δεν βρίσκουν τις ερωτήσεις τους.
Παλεύω με τα βουνά
να τα κάνω θάλασσα.
Παλεύω με το βλέμμα σου
να το κάνω αγάπη.
Παλεύω να κρατηθώ μια στιγμή ψηλά
ξεχνώντας πως κρατιέμαι με το ένα χέρι στον γκρεμό.
Με κοιτάς και σκύβεις να με φιλήσεις.
Αφήνω το κράτημα και πέφτω στο κενό.
Το βλέμμα σου και ο αέρας
απαλά δροσίζουν σαν θάνατος.
Αχ,ας ξαναπέθαινα έτσι!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-04-2016