Ανυπαρξία

Δημιουργός: Άρωμα_γυναίκας

Γιατί όταν κάτι τ' αφήσεις ενώ το θες, σε καταριέται για πάντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I]Στην αγκαλιά σου έκανα τα πιο' μορφα ταξίδια
γιατί τ' αφτί μου ακούμπαγα στο ύψος της καρδιάς σου
ολόγυμνη στα χέρια σου μη ρούχα, μη στολίδια
να λαχταρώ απ'τη σάρκα σου μόνο τη μυρωδιά σου...

Τα μάτια σου με μάγευαν, βεράντα που κοιτούσα
αρμένιζαν οι σκέψεις μου στο τώρα και στο πάντα
βάφτηκε ο βράχος κόκκινος μ' ακόμα αναζητούσα
τη μουσική του έρωτα σ' εκείνη τη μπαλάντα...

Δεν στο'χα πει μα το'ξερα πως θα βρεθούμε πάλι
γιατί ο κύκλος μάτια μου ανοίγει για να κλείσει
μ' ένα γλυκόπιοτο κρασί που πάντα φέρνει ζάλη
έλα να κάνουμε έρωτα σ'ένα γλυκό μεθύσι...

Μα όταν η νύχτα θα χαθεί, πρωτού η αυγή χαράξει
θα φέρει ο άνεμος βροχή και ο χωρισμός φαρμάκι
απ'τις πληγές που ανοίξαμε, δάκρυ πικρό θα στάξει
να γίνεις λύκος στις πλαγιές κι εγώ ουρανού γεράκι...

Αυτή είν' η τιμωρία μας, της μοίρας το γραμμένο
να μ' απειλείς με θάνατο ειδάλλως μ' απουσία
θα μείνει η αγάπη μας, στο χρόνο απωθημένο
και εμείς οι δύο αχώριστοι μες την ανυπαρξία...

Α.ΑΝ.Π.Δ 09/04/2016-367841

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-04-2016