Όταν την πόρτα σου χτυπώ, να με διώχνεις

Δημιουργός: Άρωμα_γυναίκας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I]Ανάσα μου...
ψυχούλα μου γλυκιά μου και μεγάλη
αστέρι μου...
η γεύση απ'τα φιλιά σου φέρνει ζάλη
χρυσάφι μου...
κορμί μου πορσελάνινο και λείο
φεγγάρι μου...
και μόνο που μ' αγγίζεις παραλύω!

Καθρέφτη μου...
κομμάτι της ζωής μου αγαπημένο
ματάκια μου...
αρκεί ένα σου βλέμμα και πεθαίνω
διαμάντι μου...
φωτιά μου εσύ στα στήθη μου που καίει
λατρεία μου...
τις νύχτες η ψυχή μου σιγοκλαίει!

Καρδούλα μου...
Πως άντεξε η ζωή να μας χωρίσει;
Πως έγινες, εσύ ανατολή και εγώ η δύση;
Πως έφτασε, η αγάπη μας στο μάτι του κυκλώνα;
Πως κάναμε, την Άνοιξη που ζήσαμε Χειμώνα;

Αγόρι μου...
Μονάκριβο του έρωτα πορτραίτο!
Όταν την πόρτα σου χτυπώ και σου φωνάζω σ' αγαπώ
εσύ από μέσα να φωνάζεις - ξέχασε το -

Α.ΑΝ.Π.Δ 12/04/16-557219

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-04-2016