Η ζωή μου

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ΖΩΗ ΜΟΥ
( Φαντασιώσεις )


Από τα μικρά μου, χρόνια μου πικρά μου.
Ζω πάντα μονάχος, σαπισμένος βράχος,
με τη θλίψη μονομάχος.
Γύρω μου ημίφως, η ζωή μου γρίφος.
Πώς να ξεδιαλύνεις, τι φαρμάκια πίνεις,
σε στιγμές αλλοφροσύνης.

Χάθηκαν τα νιάτα, σαν πουλιά φευγάτα.
Εξουθενωμένα και κατατρεγμένα,
μες στης ζήσης την αρένα.
Στα μαλλιά ποζάρουν, τρίχες που γκριζάρουν.
Μαύρα μου στολίδια, σαν αποκαΐδια,
μιας ζωής από τα ίδια.

Λένε την αγάπη, της χαράς το χάπι.
Που σε υπνωτίζει, σε αιχμαλωτίζει
κι ύστερα σε αφανίζει.
Είχα ερωμένη, μιαν αλλοπαρμένη.
Κάθε τρεις και δύο, μου’ λεγε αντίο,
πλάσμα όμως ήταν θείο.

Γαλανή μπεμπέκα, το καλό το δέκα.
Όσοι την κοιτάζαν, βαρι'ανάστενάζαν
και τον ουρανό της τάζαν.
Ώσπου ένα βράδυ, το' σκασε τροχάδι.
Γυναικεία βίτσια, μουλωχτά καπρίτσια
και χωρίσαμε στα ίσια.

Επωδός:
Κι η ζωή μου κυλά,
σε ρυθμό πάντοτε φάλτσο.
Με μια άμυνα στραπάτσο
και επίθεση παλιάτσο.

Κι η ζωή μου κυλά,
σ’ αδιέξοδα σοκάκια.
Να σκοτώνω τα σαράκια,
με λογής - λογής φαρμάκια.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-06-2016