Οιακοστρόφος

Δημιουργός: gouvi, Νικόλαος Γoυβίτσας

Οιακοστρόφος είναι αυτός που στρέφει τον οίακα..το τιμόνι του σκάφους..ο καπετάνιος..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάντα ονειρευόμουνα θαλασσινά ταξίδια.
Αγριεμένα κύματα...Καιρούς που "βγάζουν φίδια".
Να ταξιδεύω ήθελα με δυνατά μποφόρια.
Ιστιοφόρο αρμάτωσα...Τ' ονόμασα "Βικτώρια".

Όνομα πλοίου θρυλικό, στ'οποίο καπετάνιος
σαν θαλασσοπορεύτηκε, ήταν ο Μαγγελάνος.
Όπου με τ'άστρα οδηγό να δείχνουν την πορεία,
κίνησε νά 'βρει τον πορθμό, που βγάζει στην Ινδία.

Μα ενώ το πέρασμα είχε βρεί, άσχημο είχε τέλος...
Λαβώθηκε θανάσιμα σε μάχη από ένα βέλος.
Κι από τα πέντε πλοία του που είχε όταν κινούσε,
έν' απ' αυτά... η "Βικτώρια " μονάχα θα γυρνούσε.

Έτσι ετοιμάστηκα κι εγώ, με σένα στο τιμόνι,
για το ταξίδι της "ζωής", μ' Ισπανικό γαλιόνι.*
Αφού τους κάβους λύσαμε, σαν όλα τελειώσαν,
την άγκυρα "βιράραμε"και τα πανιά φουσκώσαν.

Κι ενώ κινήσαμε καλά κι όλα πηγαίναν "πρίμα",
σκοτείνιασε ο ουρανός...Πυργώθηκε το κύμα.
Σε θύελα βρεθήκαμε...Τα ξάρτια μας λυθήκαν.
Λυσσομανούσε' ο άνεμος και τα πανιά σκιστήκαν.

Αν θα βρισκόμουν μοναχός σε τέτοια καταιγίδα,
σίγουρα θα 'μουν ναυαγός σ'ερημική νησίδα.
Μα στο ταξίδι μου αυτό, με οιακοστρόφο εσένα,
τους δαίμονές μου ξόρκισα...Δεν άφησα κανένα.

Και με σκισμένα τα πανιά, σπασμένο το κατάρτι,
με σιγουριά ταξίδεψες χωρίς κανένα χάρτη.
Η σκοτεινιά υποτάχθηκε στου ήλιου το στεφάνι
και την "Βικτώρια " έβαλες σ'απάνεμο λιμάνι.

Το ευχαριστώ μου είναι μικρό,το σ'αγαπώ μου λίγο,
που στην ζωή βοήθησες σκοπέλους ν' αποφύγω.
Καθώς αν δεν τιμόνευες με χάρη καπετάνιου,
τέλος θα είχα όμοιο...μ'αυτό...του Μαγγελάνου.


*γαλιόνι...Ιστιοφόρο του 16ου αιώνα..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-06-2016