~* Ζωογόνα μου σκέψη *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Ατέλειωτο μου άρωμα του κόρφου σου το μύρο, απ' τον ιδρώτα σου, η γεύση η υγρή, στις ηδονές η φλόγα μας δονίζει, μες σ' ένα όνειρο, που μοιάζει, με ζωή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

. . *~* Ζωογόνα μου σκέψη *~*
Ύμνος στη θεότητα της αλήθειας !
Ας το καλό διψάω, σου λέω
την υγρασία απ' τη πηγή,
του φεγγαριού σου να πιω,
ανάσες στην ανάσα σου να δίνω
στον έναν κι απαξάπαντα καημό.
Να ξεφυλλίσω τον πάπυρο,
του μυαλού σου,
ψιθυριστά να σου ιδρώσω τ' αυτί
και να σ' ανοίξω με τρόπο το σταμνάκι
με το γλυκόπιοτο σου κόκκινο κρασί.
Ατέλειωτο μου άρωμα του κόρφου σου
το μύρο,
απ' τον ιδρώτα σου, η γεύση η υγρή,
στις ηδονές η φλόγα μας δονίζει,
μες σ' ένα όνειρο, που μοιάζει,
με ζωή !
Ζωογόνα μου σκέψη, ανεπανάληπτη
του αρχιτέκτονα, τ' ανήμερο θηρίο,
που μαγνητίζει άναρχα τον πόθο μου
στις φυλλωσιές σου, να χαϊδεύω,
τον ήλιο.
Να ιριδίζουν οι αχτίδες στη ματιά σου
κι η δίψα σ' έν' απόσταγμα, κοινωνός
το αίμα να σκιρτά, στα κύτταρα σου
π' "αθάνατος", γίνετε ... ο θνητός !
. . . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-07-2016