~* Πρεμούρα *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Πείνασα, την αλήθεια σου, ήλιε μου φωτεινέ μου, δίψασα, στο κατώφλι σου, να πιω αγάπης πόθο, κρίταμο, σε φλέβες δαφνοστόλιστες, που ξεδιψούν Αγγέλοι και να μιλήσω με πουλιά, να μάθω να πετάω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

. . . *~* Πρεμούρα *~*
Πόσο πολύ θα ήθελα, "να ήξερες τι θέλεις"
τη μια να διώχνεις τη βροχή
στη συννεφιά σε βρίσκω,
μπερδεύεσαι στο ίσωμα, στο πάρκο παίζεις τένις
κι απ' τη ρακέτα σου χτυπάς
τον τοίχο στον αυχένα.
Κι η καλαμιά η μοναχή, ψηλώνει και κοιτάζει
σ' ένα μπαλκόνι που 'μειναι, άλιωτο το χαλάζι ...
Σε παγετώνα η ψυχή
δε ζει δεν ανασαίνει, από μια έχθρα αλλόκοτη
που τ' άδικο ματώνει, παραπλανεί και προκαλεί
και στον αφρό επιπλέει ...
Με σάπια ξύλα και φελλούς
μες στην αλάνα μπαίνουν
βρίσκουν το έδαφος κι αυτοί
στη κάλυψη του μίσους .........
Με λογοτέχνες φύλακες, της εποχής τερτίπια
"πρεμούρα" παραπλάνησης,
στου πνεύματος το φρύδι, στ' αμπέλι που μαραίνεται,
μ' απότιστες τις ρίζες.
Απ' την αλόη στη χολή και στο πικρό φαρμάκι,
που δεν υπάρχει φάρμακο
για της ψυχής το κλάμα .....
Κι όλα καλά, όλ' ανθηρά, για όσους "πέρα βρέχει",
αυτός έχει τη πένα του, κι εμείς στο γλεντοκόπι
με της ελπίδας αρπαγή
του βγάλαμε το σκώτι ......
Με το νυστέρι της οργής, με τη συκοφαντία,
δουλεύει δολιοφθορά, κρίμα κι υπεροψία.
Πείνασα,
την αλήθεια σου, ήλιε μου φωτεινέ μου,
δίψασα,
στο κατώφλι σου, να πιω αγάπης πόθο,
κρίταμο, σε φλέβες δαφνοστόλιστες,
που ξεδιψούν Αγγέλοι
και να μιλήσω με πουλιά, να μάθω να πετάω !
. . . . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-08-2016