Γιαπιά

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το 'Διαφωνία για τον ήλιο κάποιου Ιούνη' .Θερμή καλησπέρα σε όλες και όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γιαπιά.

Ανήμερα της άγιας Ελπίδας και ξανά
τον δρόμο πήρα
να φτάσω όσα λαχτάρησα και πάντα
έξω από των χρόνων μου το δίχτυ πέφταν..

Σκιά και μ’ακολούθαγε ο δρόμος..σκιά και μάκραινε
όσο η σκιά μου και ‘κείνες οδοιπόρων ξένων,
που σαν δική τους την ιστορία μου διηγόνταν,
τους τίτλους, μόνο, αλλάζοντας…
της αρχής και του τέλους.

Μακρυά στο βάθος
αστραπές σκίζαν το ρούχο της μέρας
κι’όσοι νόγαγαν ψάχναν στον ουρανό
το σκοτεινό, της έσχατης ανατολής ,άστρο
κι’αφουγκράζονταν ν’ακούσουν τον ‘ωκύποδα άνεμο’
αδόκητου νιφετού στην ευδία,
με λαχτάρα σφίγγοντας στην παλάμη
λευκά και μαύρα βότσαλα της αγάπης..

Μάταια χρόνια, με τα χρόνια, ανέβαινα
την ανεμόσκαλα του καιρού
το μυστικό να φτάσω ακρογιάλι
όπου ερωτεύεται ο έρωτας
κι’ο θάνατος αιώνια κοιμάται…
όπου κοπέλλες λευκώλενες,
με άστρα δυό για μάτια,
στεφάνια φύκια στα μαλλιά
κι’ένα φεγγάρι φυλαχτό στο λαιμό τους,
κάτω από έναν εκστατικό ουρανό
λούζονται και χορεύουν τα τραγούδια
της γης και της θάλασσας
και νέοι, καλών ανέμων καβαλάρηδες,
άγρια ρόδα των γκρεμνών κόβουν
και τους προσφέρουν
κάτω από λιγοθυμισμένα ουράνια τόξα.

Της αγίας Ελπίδας ανήμερα
κίνησα το σπίτι μου να χτίσω…
σ’ένα μυστικό ακρογιάλι..να στεγάσω όσα λαχτάρησα
και πάντα έξω απ’των χρόνων μου το δίχτυ πέφταν..
Όμως ξέρω…
όσο κι’αν προσπαθήσω δεν θα τελειώσει..

Γιαπιά πάντα τα σπίτια που κατοικήσαν οι ζωές μας..-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-08-2016