Κουφάλες Δημιουργός: Γιώργος Παν Γεια σου Ταλιμπάν, γεια σου Sohel, γεια σου Θεόδωρε, γεια σου Μιχάλη, γεια σου Νάσο, χαίρε Βαγγέλη, Θάνο, Νάνσυ, Τζούλια, Μάρθα, Περού, Μαρία, Δημήτρη, Γιώργη, Στέφανε, Βαγγελίτσα, Μαίρη και Γιάννη που μας άφησες απότομα Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info https://www.youtube.com/watch?v=ccVC5MjZEfs
Οι μέρες μου στην κόλαση
Οι μέρες εδώ κυλάν σα σκουπίδια στο σκατόρεμα .
Και φυσικά αναφέρομαι στο σκατόρεμα του χωριού.
Μάντεψε από που πήρε το όνομά του.
Έχω βαρεθεί αυτή τη νέα μόδα συντηρητισμού, επιστροφή στις ρίζες, θρησκεία πατρίς οικογένεια και όλο το κακό συναπάντημα. Ξες πως πάνε αυτά.
Οι νεοέλληνες αφού έφαγαν όλα τα λεφτά του μπαμπά που τα είχε εξοικονομήσει με ιδρώτα ταξιδεύοντας με κερασμένα εισιτήρια από την Κομοτηνή στην Κρήτη μόνο και μόνο για να ψηφίσει το νταβαντζή του, τώρα αυτοί οι άθλιοι με μισοάδειες τσέπες ρίχνουν κανα ψιλό στο παγκάρι της εκκλησίας, ακούνε χαίνηδες, ανακάλυψαν την ομορφιά του Ξυλούρη στην κινέζικη απομίμηση που φέρει το όνομα Χάρης Γιαννούλης, και βρήκαν μια φωλιά να κουρνιάσουν τα σαπισμένα τους πούπουλα στην αγκαλιά των εκάστοτε χρυσών αυγών, κολυμπηθρόξυλων και κάθε λογής μαριονετών που κοιμούνται και ξυπνάν λέγοντας ψέμματα στον εαυτό τους προσποιούμενοι μαθητές του Χριστού, του Χρήστου, του κόμματος, του δόγματος, του γκουρού απ' την Ινδία, του Νίτσε, του Τσε Γκεβάρα, του Χρόνη Μίσσιου, του Καζαντζάκη και του κάθε θεανθρώπου που πέρασε απ' αυτήν την άθλια κοινωνία και βρήκε άξιο να θυσιάσει το τομάρι του και το πνεύμα του μπας και σώσει το συνοικέσιο το αίσχος που με επιμονή χτίζετε πάνω στα θεμέλια των προγόνων σας.
Βρίσκομαι εν ώρα δουλείας, καλοκαίρι, ημέρα Κυριακή κι όχι δεν είμαι ούτε στην εκκλησία, ούτε στην παραλία να γαμάω κανα διψασμένο μουνί. Βρίσκομαι τριγυρισμένος από προιόντα που πρέπει να πουληθούν στη διπλάσια τιμή απ' αυτή που αγοράστηκαν. Από επιλογής μου βρίσκομαι εδώ και δεν πληρώνομαι γι αυτήν την αθλιότητα. Ποτέ δε θα δεχόμουν να πληρωθώ για να δουλέψω. Προσφέρω το χρόνο μου θυσία στην ανθρωπότητα. Αυτό είναι όλο. Αν κάτσεις και υπολογίσεις πόσες ώρες σου μένουν μέχρι την υπολογισμένη ηλικία θανάτου σου πλην τις ώρες ύπνου θα καταλάβεις γιατί δεν πρέπει να δουλεύεις. Είναι ανήθικο και προσβλητικό προς την ίδια τη ζωή. Εγώ απ' το κλουβί που στήσανε θα το σκάσω για ακόμη μια φορά. Θα αράζω μόνος κάτω από καταπράσινα δέντρα, δίπλα σε τρεχούμενα δροσερά νερά, υπό το φως των αστεριών να κοιτάζω τα κύματα της θάλασσας. Κι εκεί που θα χαμογελώ μόνος μου εκεί θα μου φεύγει ένα δάκρυ για την κατάντια σας, θα πέφτει ένα αστέρι και θα εύχομαι για ακόμη μια φορά να ξυπνήσετε απ' το λήθαργο, να μάθετε να αγαπάτε. Και έτσι με δάκρυα στα μάγουλα θα σηκώνω το κεφάλι ψηλά και θα φωνάζω στο μάγκα που με κοιτάει από κει ψηλά για το ωραίο τσίρκο που μας κάλεσε να ακροβατήσουμε. Με μια ανακούφιση στους ώμους και μια ικανοποίηση στα βλέμμα ίδια με αυτή που πείρα όταν με πιάσαν οι μπάτσοι με κόκκινα μάτια και άδεια τσάντα, ίδια μ' αυτή που πείρα όταν παρέλαβα το Ι5 απ' τους τρελογιατρούς και κίνησα για το νησί.
Που κολλά ο Tom waits?
Μόνο με Tom waits μπορεί κανείς να μείνει ψύχραιμος αυτές τις δύσκολες πρωινές ώρες. Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-08-2016 | |