~* Φεουδάρχης *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Ξεχειλωμένη η ψυχή κι η ομορφάδα χυμένη, το κάνιστρο, το καύκαλο κι η φύση πωρωμένη, σβήνεις οικτρά το αύριο, χλόη μουντζουρωμένη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

. . *~* Φεουδάρχης *~*
Εν αρχή είναι η σκέψη
ενός άδικου γεύση κι ήρθε ο λόγος
και εγένετο φως
αν κοιτάξεις τριγύρω, διακρίνεις το κτήνος
ανθρωπόμορφο είδος, εγωισμός.
Εαυτός μισεμένος, δικός, μα και ξένος,
γυμνός, τυλιγμένος, μ' αδιάκριτα κρος.
Άσπλαχνα χέρια, φυλακής περιστέρια
απονιάς τα ξεφτέρια, επιστήμων σαθρός
σκαλοπάτια με μάρμαρα, γραφείο στα τάρταρα
αδικίας χαμός.
Κι εσύ επιμένεις, από μέσα σκοτάδι,
ήλιος σβησμένος, σκυθρωπός ουρανός
με φευγάτο λυχνάρι, δίχως σπίρτο και λάδι
κρυφός στεναγμός.
Πολεμάς να κερδίσεις, εντυπώσεις με στίξεις
και γλιστράς στις ενδείξεις,
αδικείς διαρκώς.
Δεν ένιωσες τύψεις, "φεουδάρχης" με μίσος
απονιάς κραταιός.
Ξεχειλωμένη η ψυχή κι η ομορφάδα χυμένη
το κάνιστρο, το καύκαλο κι η φύση πωρωμένη
σβήνεις οικτρά το αύριο,
χλόη μουντζουρωμένη.
Χώμα νερό, πτυχίο πικρό, κρυφοπόρνη ζωή,
διεφθαρμένη.
Τυραννίας καρφιά, λοιδορείς μ' ερπετά,
εμπιστοσύνη χαμένη.
Αν γευθείς συμφορά, θα καταλάβεις την αξία στη σκέψη.
. . . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-09-2016