De Profundis προς Ελμύρα

Δημιουργός: Αγνή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγαπητέ Ελφύρα
φαντάστηκες πως ασχολούμαι ιδιαιτέρως μαζί σου, γιά να μην βάλεις τα κλάματα
είπα όντως να ασχοληθώ σήμερα. Καταρχήν να σου πω πως το όνομά σου δεν υπάρχει
στο ληξιαρχείο. Άμα έχεις φιλαράκια όλα βρίσκονται. Χαριτωμένο ψευδώνυμο, κάτι μεταξύ Ελύτη και Πορφύρα, πού ξέρεις; μπορεί οι ιστορικοί τιου μέλλοντος να στάξουν κάποιο κορόμηλο.
Είπα να σου γράψω γιά μένα. Η αντίθεσή μας είναι, πως εμένα με λένε Αγνή.Έτσι λέγομαι κι έτσι θάμαι. Διαβάζω στίχους καθημερινά εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Διψάω γιά ποίηση αυθεντική γιατί τέτοια γράφω. Ποίηση που σου σφίγγει την ψυχή. Ποίηση που σε κάνει να πονάς παντού. Ποίηση που σε κάνει να μισείς τον θεό σου που σε έκανε να γράφεις ποίηση και να τον λατρεύεις γι αυτό. Και όταν τυχαίνει να συναντώ ανοησίες μπαίνω και το λέω. Εγώ Ελφύρα δεν είμαι εδώ γιά να κάνω δημόσιες σχέσεις. Δεν το καταδέχομαι και τό σιχαίνομαι. Δεν είμαι εδώ γιά να ανταλλάσσω ρεβεράντζες της κακιάς ώρας. Είμαι γιά να ανασταίνομαι ή να ξαναπεθαίνω γιά λίγο. Μόνη μου, χωρίς παρεάκια. Και η ποίησή σου είναι ψεύτικη. Αριστοτεχνική μπαρούφα. Στο είπα κομψά. Τώρα στο λέω εκ βαθέων. Όμορφα ορνιθοσκαλίσματα. Γιατί; Γιατί δεν έχει αίμα. Έχει ιδέες και απόψεις και την ανάγκη αναγνώρισης. Το πιό φτηνό κίνητρο του κόσμου. Το απέδειξες και με την αντ/δρασή σου. Εξεπλάγης που κάποιος στα είπε έτσι απλά. Έσπευσες να μιλήσεις γιά κακεντρέχεια και γιά ποταπά σκοτεινά κίνητρα και συνωμοσίες του κώλου. Την άποψή μου σου είπα. Είσαι τραγικά ψεύτικος. Δασκαλίσκος με το επάγγελμα του δοξάστε με. Μπήκε και η ηλίθια Ηώς να μου πει ποιά είμαι. Δεν πέρασε ποτέ από το μικροσκοπικό μυαλό της η άποψη πως ποτέ δεν με ενδιέφερε η καλή φήμη. Με ενδιέφερε η ουσία. Γράφεις στην Σμύρνη ,στο Αλή Βεράν, στην Πύδνα, στο Παλαμήδι και στην Κύπρο άλλες με πάνε φορές..ξυπνώ με μάτια δακρυσμένα..Θες να πιστέψω πως ξυπνάς με εφιάλτες γιά την Καρχηδόνα και το Παλαμήδι; Ή θες να νιώσω πάθος που είσαι τόσο μα τόσο έλληνας, ωιμέ, στα όνειρά σου έρχεται ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος και σε ντύνει στρατιώτη. Σόρρυ, το μέγεθος της απίστευτης ανοησίας αυτών των στίχων δεν το βλέπεις να κυλά μπροστά σου και να σε πλακώνει; Τι κάνεις; πολιτική; Εμψυχώνεις εθνικιστικά τα πλήθη; Το παίζεις Καβαφιάζων ελληνάρχης; Πού είναι η εμπειρία; το αυθεντικό μυρωδάτο συναίσθημα; η κατάθεση της ψυχής; η στάμπα της σκοτεινιάς της; εεεε;;;;;;;;;;; και έβαλες και τα αυτομαστιγώματα γιά να δείξεις τι; πως κάποιος από το κοινό δεν παραδέχθηκε την αδιαμφισβήτητη αξία σου και τον ειρωνεύτηκες; άκου με Ελφύρα. Στην ιστορία δεν πρόκειται να περάσεις παρά μόνο σαν αντιγραφίσκος. Μην ΚΛΑΙς, ΣΉΜΕΡΑ είχες τύχη βουνό> άκουσες πέντε αυθεντικά λόγια. Επιτέλους!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2016