Κατι τριχες....κυνηγαω

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημερα φιλαρακια ευχαριστω πολυ, σημερα γραφω κατι διαφορετικο, μου ειπε ο γιος μου να αλλαζω να μη γινομαι μονοτονη....και εγω σαν καλη μανα το ακουω το παιδι.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καλτσες, σωρο να τις απλωνω
την ζωη μου, την αλωνω
ειμαι μια δουλα, μια κυρα
και του σπιτιου, νοικοκυρα

Τα σωβρακα...ολα στην ευθεια
ω!! τι μεγαλη δυστυχια
τα μπλουζακια, στη σειρα
ειμαι μια δουλα, μια κυρα.

Τα ρημαδια, θα τα σιδερωσω
εκει επανω θα παραδωσω
θα τα πεταξω απ` το μπαλκονι
ποιος τη ζωη μου, τη τελειωνει

Μετα, θα βαλω μουσακα
πως θα με λετε εσεις....κυρα
μελιτζανες τηγανιζω
τη ζωη μου συχτιριζω

Να μου πετυχει το φαι
γιατι μου ασκουνε κριτικη
δεν το` κανες μωρε καλο
ειναι λιγακι αλμυρο

Μια σκονη...παντα κυνηγαω
οπου κοιτω και οπου παω
τη σφουγγαριστρα εχω λιωσει
νομιζω αυτη, θα με τελειωσει

Στη κουζινα, ολα στη γραμμη
λες και πανε παιδικη εκδρομη
τα παντα, ολα, ταχτοποιημενα
να γιαλιζουν, τα καημενα

Αν ειχαν στομα να μου πουν
πως δεν αντεχουν, δεν μπορουν
και εκεινη η ερμη παρκετεζα
τα δωσε τα ρεστα...τεζα

Κατι τριχες κυνηγαω
στο σαλονι κι οπου παω
με παθος, ολο τις μαζευω
εκει αυτες, ξαναμαζευω

Ειμαι μια δουλα, μια δουλαρα
μια ποιητρια??? γεια σου Ελλαδα
το τεκνο σου το προικισμενο
στο σφουγγαροπανο, χαμενο

Το δολιο, ειναι να το λυπασαι
με μια σκουπα, ολη μερα
θα βγει, στεντορια να φωναξει
αερα ανθρωποι αερα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-10-2016