~* Νότες απ' το φεγγάρι *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Γέρνεις ξυπόλητη γυμνή, κοχύλι μες το βράχο κι ανοίγεις θάλασσα καυτή, τις ηδονές με κύμα, σαν "άλογο" όπου πετά, μαζί με το δελφίνι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

. *~* Νότες απ' το φεγγάρι *~*
Το "είναι" μου, μιλά με τα μάτια σου
με το χαμόγελο σου, λέξεις αγάπης, ψίθυρους
κι ακούω το τρίξιμο σου.
Ξαφνιάζει η θύμηση το Νου
στο άκουσμα του πάθους
με των πουλιών κελάηδημα
κι ο πόθος εν δυνάμει!
Ο αγέρας ενθουσιασμένος
απ' τα Όμορφα χαμόγελα
χαϊδεύει το φανταστικό τοπίο
και μεταφέρει το γαλάζιο του, ως εδώ!
Κοιτάς το άγνωστο κι αστράφτει το ένστικτο
στης προσμονής τις ανταύγειες
μεταφέροντας την αγάπη
με λέξεις αισθητές κι εναποθέτεις άρωμα
που μετουσιώνει τον έρωτα σε βότρυς.
Ακούω τις βλεφαρίδες σου
"νότες απ' το φεγγάρι"
εκεί παίζει ο έρωτας στις κόρες των ματιών σου
σαν λάμψη μες τον ουρανό
κι ένα καυτό σου δάκρυ.
Ήρθα κοντά σου να σου πω
ψιθυριστά στ' αυτάκι
πως έχω λαχτάρας φυλακτό
μ' άρωμα την αγάπη!
Γέρνεις ξυπόλητη γυμνή, κοχύλι μες το βράχο
κι ανοίγεις θάλασσα καυτή
τις ηδονές με κύμα, σαν "άλογο" όπου πετά
μαζί με το δελφίνι ...
Πότε τ' ανάσκελα χτυπάς, εκεί στο ακρογιάλι
πότε ορθώνεις κύματα, θολά σαν το τσουνάμι
και πότε χάδια μου ζητάς, μέσα στην αγκαλιά μου.
. . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2016