~* Η τελευταία σελίδα *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Το μύρο της μορφής σου γίνετε θύμηση, απαγγελίες, πορφυρόχρυσες, στροβιλισμός, π' αφήνει το δέος, στον ίσκιο σου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

. *~* Η τελευταία σελίδα *~*
Αν, πριν από τον πρόλογο
στο πρώτο μέσα φύλλο, σου γράφει,
"Με αγάπη διάβασε με"
είναι ήδη το ήμισυ του παντός, της ρήσης
απ' την κατάθεση της ψυχής!
Ξεδιπλώνοντας των σκέψεων τα φτερά
για να πετάξεις στο άγνωστο
στις άπειρες συνθέσεις της σύμπλευσης
που οι σελίδες κοιτάζουν, με μάτια της καρδιάς!
Ποιο να 'ναι άραγε το συναίσθημα ?
Εάν δεν είναι αγάπη ?
Και ποια σελίδα, το τέλος θα πει ?
Ξεχωριστές οι στιγμές στην κάθε φράση
που δίνουν χρώμα ζωγραφίζοντας την υφή
Ίσως "η τελευταία σελίδα",
να διψά του χρόνου τις ανάσες
κι οι παλάμες υγρές ευδοκιμούν την αφή.
Το φως των πυγολαμπίδων περιμένει
των όρθρων τις ανταύγειες
και τον αγέρα που σ' ακολουθεί!
Ωστόσο, το δικό μου σκίρτημα
στης ποίησης το κάστρο γεννιέται
κι η έμπνευση, στα ξέπλεκα σου μαλλιά
διάφανες φλόγες, γίνονται φράσεις
μετουσιώνοντας τον έρωτα σε αγάπη
που δεν τελειώνει ποτέ.
Το μύρο της μορφής σου γίνετε θύμηση
απαγγελίες, πορφυρόχρυσες
στροβιλισμός, π' αφήνει το δέος
στον ίσκιο σου.
Αναπλάθοντας, οι ποιητές συγχρωτίζονται
σε συγχορδίες αιωνιότητας
στη νοηματική της απεραντοσύνης!
. * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-11-2016