Παιδικές Αναμνήσεις

Δημιουργός: minore1, RIA...(ΣΩΤΗΡΙΑ ΧΑΤΖΑΚΗ)

Για τον Πατέρα μου!!Για τον βασιλικό και τον δυόσμο μου.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε ετούτη δα την χώρα
την μικρή και γαλαννοσκεπαστη
ένα ντροπαλό αεράκι μας δροσίζει τόσα χρόνια
Ήλιος πέτρα θάλασσα και εμείς να προσπαθούμε να γαντζωθούμε με νύχια και δόντια στα κενα τερτίπια της .
Η Ελλάδα είμαι εγώ Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μου και τέλος μου μαζί .
Ποσά σχοινιά μπορούν να δέσουν το Αιγαίο ;
Ποσά λάθη μπορούν να σβήσουν την ομορφιά και το δροσερό αέρα ενός χειμωνιάτικου πρωινού στην Αθήνα στην πλάκα στο Θησείο;
Ποτέ δεν ξεχνάς την τέχνη της φιλοσοφίας
Ποτέ δεν ξεχνάς το σκίρτημα της καρδιάς σου σε ένα ποίημα του Ριτσου του Σεφέρη του Βάρναλη του Καβαφη .
Μπροστά από μια ξυλόσομπα με την μυρωδιά του φασκόμηλου έφτιαξες ιστορίες, όνειρα, ναι εκεί μπροστά στην φωτιά ένιωσες την ομορφιά της αγάπης , εκεί ένιωσες ην ζέστη της ψυχής του πατέρα σου που έλιωνε κάθε μέρα για να ζεις εσυ.
Θυμάσαι ακόμα τα καλοκαίρια ;
Το γιασεμί ; Το νυχτολούλουδο;
Και εσυ εκεί να ονειρεύεσαι ένα ταξίδι μέσα από τα στιχάκια και τα βιβλία σου.
Πόσες φορές σαν τον Επίκουρο δεν είπες ότι φοβάσαι τον θάνατο ;
Πόσες φορές δεν έτρεξε η σκέψη σου πιο γρήγορα και από την ακοή σου;
Ελιά ρίζωσε στα πόδια σου και μένεις πάντα στο ίδιο μέρος ....
Θανάτωσε λοιπόν την αγάπη την ανάγκη για αυτήν γιατί όταν κόσμος σου αλλάζει δεν νιώθεις τίποτα και μένεις μόνο με αναμνήσεις .
Γίνε Ελλάδα μια μέρα και κόψε τον δεσμό σου ..
Γίνε Ελλάδα σήμερα και γέμισε ήλιο τα πνευμονια σου.
Ρουφα τον καθαρό αέρα του πρωινού κοντά στο λιμάνι .
Πλύνε με αλμυρά το πρόσωπο σου.
Έτσι θα είναι σαν να ζεις ξανά .

Άδραξε την μέρα άδραξε το φως της ....
Κι ας είναι μόνο στις μνήμες σου γραμμένα τα όνειρα σου.


Σωτηρία Χατζακη copyright

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-11-2016