Αγιε Βασίλη στείλε παρακαλώ 270 ...τσικολάτες

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Αγιε Βασίλη στείλε παρακαλώ 270 ...τσικολάτες</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Αγιε Βασίλη στείλε παρακαλώ 270 ...τσικολάτες</b><p>Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ<p><i> Φιλαρακια ευχαριστώ, μετά 50 χρόνια έστειλα mail στον Αγιο Βασίλη με τη παράκληση το άνωθεν, νομίζω μου τις χρωστάει....δεν του ζήτησα τίποτα 59 χρόνια....αν τις στείλει θα είσαστε οι πρώτοι που θα το μάθετε.</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Μας ηρθε ο Χειμώνας, φυσάει βοριας, έχει παγωνιά, βρέχει και ρίχνει χιονόνερο<br />
Εδω μέσα, είναι ζεστά, έχουμε σόμπα κηροζίνης, μεγάλη<br />
Εχουμε και πολλά σώματα καλοριφέρ...σβηστά!!!! με κάτι σεμενάκια...μούρλια!!!<br />
Στη σόμπα μου ε΄ρχεται  να δώσω μια κλωτσιά<br />
Είχαμε και το 1967 μαζί με φτώχεια, μεγάλη φτώχεια<br />
Εχω αρκετά βράδυα που δεν κοιμάμαι καθόλου καλά<br />
Με στοιχίωσανε, κάλτσες, παπούτσια, κρέμες για μωράκια και ΤΣΙΚΟΛΑΤΕΣ<br />
Στο στράτοπεδο στη Ραφήνα 103 γυναίκες και 270 παιδιά απο Συρία και Αφγανιστάν<br />
Πουντιάσανε!!! ακόμα φοράνε σαγιονάρες, μαζέψαμε με τις γυναίκες του συλλόγου<br />
ρούχα, μερικά παπούτσια, κάλτσες, λίγες κουβέρτες.<br />
Τα ρούχα που μας έδωσαν ήταν αρκετά, αλλά παπούτσια δεν είναι εύκολο να βρούμε<br />
και βεβαίως δεν θα πάμε λιωμένα.<br />
Ούτε εσω΄ρουχα πυτζαμάκια, κάλτσες, φορεμένα...για πέταμα.<br />
Εδώ αρχίζει και η αγωνία μου, ψάχνω στο ιντερνετ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ<br />
Να βρω αυτά που λείπουν ειδικά παπούτσια, κάλτσες, κουβέρτες, βρακιά, γάλατα<br />
και κρεμούλες, για τα μωράκια.<br />
Εχω ενα καλο φίλο που δουλεύει σε μεγάλη ΜΚΟ.<br />
Τις συχαίνομε και ξέρω πολύ καλά γιατί<br />
Τον πήρα ομως τηλ. μου είπε εχουν έλειψη σε γάλατα και κρέμες<br />
Είναι καλός και πιστός φίλος, αν είχαν θα βοηθούσε<br />
Το κοντήλι για αυτή τ ΜΚΟ είναι πολύ μεγάλο<br />
Αν δεν έχει αυτή που να βρούμε τα ευρώ εμείς, οι γυναίκες να αγοράσουμε, όταν<br />
το κάθε κουτι έχει 4 ευρω, πήραμε λίγα, ποιό να πρωτοφάει<br />
Αρρώστησα...έχω τύψεις, μπαίνω στο ζεστό μας πάπλωμα, εχω τύψεις<br />
Στρώνω του Γιάννη τις ωραίες κουβέρτες του....απο την εποχή της ψε΄υτικης<br />
ευημεριας....εχω τύψεις<br />
Ψάχνω να βρώ και μαντήλες για τις γυναίκες<br />
Τις χρειάζονται και καλά κάνουν, ετσι λέει η δική τους θρησκεία<br />
Αλλα....αντε να βρείς μαντήλες για μουσουλμάνες στην Ελλάδα<br />
Δύσκολο, πολύ δύσκολο<br />
Κλείνω τα μάτια να κοιμηθώ, βλέπω ξυλιασμένα παιδικά ποδαράκια<br />
με σαγιονάρες..το καταχείμωνο<br />
Κι οι μανάδες, με τη περηφάνεια και τη θλίψη στα μάτια, το ιδιο<br />
Εχει και χειρότερο...τα παιδικά χεράκια να απλώνονται και να ζητούν...τσικολατες<br />
ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ.....ναι φίλοι μου καλοί<br />
Το σκέφτηκα, το σκέφτηκα και αποφάσισα να στείλω γράμμα σε ενα γηινο<br />
Αγιο Βασίλη.......περιμένω<br />
Οταν ξημερώσει θα ψάχνω στο ιντερνετ για τα υπόλοιπα<br />
Να κάτσω μετά να στολίσω δέντρο, με γεμάτη τη ψυχή μου<br />
30 11.2016<br />
Ω!!!! του θαύματος...βρήκα το πιό δύσκολο, μαντηλια!!!! μεγάλα, προσφορά<br />
ενός υπέροχου ανθρώπου, Κατσαουνης το ονομα του, τον ευχαριστώ βαθύτατα<br />
όπως και τη κυρια Μπογεα που μου έδωσε το τηλεφωνό του 1.12.2016<br />
Αν θα πάνε και οι τσικολάτες...θα σάς γράφω κάθε μέρα για έρωτες<br />
Αρκετα σας πλακοψυχωσα  2.12.2016<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2016</td><td valign=top></td></table><br />