δεν θυμάμαι πια

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

δεν θυμάμαι πια
ποια νιότη τρέχοντας έφτασα εδώ
και νάμαι πάντα εγώ
να παραβγαίνω το τέλος ευλαβικά
χαμηλώνοντας ρομφαίες
μέρες ρημάζοντας τελευταίες

η στράτα παντού στρωτή
μόνη σου παντού θα δείς
τα χρόνια,τους βοριάδες της ζωής
μισοσβησμένη θλίψη στη φονική στροφή
σημάδι ξάστερο παλιών καιρών
με κατάνυξη σβήνει το παρόν

φυσάω να πυρώσουν οι φωτιές
με λυγμούς κι αλαλαγμούς
με της νοσταλγίας τους ατμούς
συνήθειες ευλαβικές
που γκρεμίζουν τα τείχη της λογικής
και τυπώνουνε με αίμα στίχους της οργής

κι εσύ ,εσύ που νάσαι τώρα
που έρχεσαι που πάς
τι σε γυριζει πίσω αν γυρνάς
κάθε παράωρη ώρα
που οι αγγέλοι ξενυχτούν
δίνουν τα χέρια χορεύουν τι πονούν

έντρομος δεν είμαι μήτε και νεκρός
προστάτης το φυλαχτό σου
το αναπόφευκτο χαμόγελό σου
η κληρονιμιά μου και το βιός
που στα κόκαλα με αφήνουν
και τη ζωή μου ξαναδίνουν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2017