τη λένε αγάπη

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

εκείνος ο καημός που στη χόβολη έμεινε
κουλουριασμένος και να κοιμάται σα φωτιά
και κείνη η δίψα για σένανε που στάλαζε
αριά σα σιγανή βροχή που όλο ξεψυχά
τώρα πια κελαρίζει σαν κρήνη
κάθε στάλα της τραγούδι εγίνη

της λησμοσύνης ο βυθός ποτέ μη σε πάρει
δεν έχει πια τι να μιλήσει τι να μου πεί
τάχα τι φταίει που ανάψανε φώτα και φάροι
κι αρμενίζουν τα ονείρατά μου σαν τρεχαντήρια
καλοτάξιδα φεύγουν καλοτάξιδα πάνε
τη λένε αγάπη την πορεία που κρατάνε

κι αν έχεις τη χάρη κι είναι η τέχνη σου πολλή
και τα τραγούδια σου ζωντανεύουν τα ρημάδια
ίσως μπορείς ν’αφιονίσεις τη μαύρη μου ζωή
ίσως,αν την σκεπάσεις με μαγνάδια πλουμιστά
εδώ το γέλιο σου εδώ κι η μιλιά σου
κι είπα -καλώς την- στην ομορφιά σου

πήρα μέσα στα χέρια μου το χρέος να ξομπλιάσω
μ’ένα πιστό κοντύλι την ακριβή μορφή σου
στο απέραντο ,αδάκρυτο παράπονο να φτάσω
και στην αγάπη σου την ανείπωτη την πλάστρα
ύστερα θα σου μιλήσω ανθρώπινος κι απλός
όσο δεν είμαι παρά ένας άνθρωπος θνητός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-04-2017