Ματωμενες πεταλουδες

Δημιουργός: amylee, Ευη

https://www.youtube.com/watch?v=xyWHRC8A_uU

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Ματωμενες πεταλουδες
ζωντανεψαν στα ονειρα της,
πορφυρα φτερα ερωτοτροπουσαν
με τις αναμνησεις,
με κοφτερα ξυραφια φλερταραν πληγες.
Σαν δειλα φωτακια τρεμαν
κρυμμενες πισω απο σφαλιστα βλεφαρα,
μεχρι που τις σκοτεινες παλετες σκορπισε
το αγριο φως μιας πραγματικοτητας.

Με λιγους ειχε μοιραστει το κορμι της,
μα ο κοσμος του μυαλου της ηταν
βασιλειο απροσπελαστο.

περιεργο πραγμα..
Λες κι ολοι οι δρακοι ειχαν
κρυφτει στις κουφιες εσοχες της καρδιας της,
πλεον φωτια της εκαιγε το αιμα.
Ατελειωτους καιρους σαν κακοφορμισμενη ασπιδα
χτυπουσε στα τυφλα,ελπιζοντας πως
τα βελη θα παψουν να πεφτουν.

Ποθουσε μια αγαπη τοσο βαθια
που θα εκανε τον ωκεανο να ζηλεψει.
Εραβε τα κουρελια της με χρυση κλωστη
για να μοιαζει καινουρια.

Μονο εκεινος που και που εβρισκε τα κλειδια,
εκοβε βολτες μεσα σε φαντασιογεννητους κηπους,
εκλεβε μερικα πεταλα ψυχης και το βαζε στα ποδια.
Μα παντα γυριζε..
διχως συντεταγμενες..διχως λογο.

Τα φιλια τους ηταν κρυφα,
ανασες που ισα χωρουσαν να περασουν
απο δυο ρωγμες ανοιχτα χειλη.

εκεινος συννεφο ικανο
να κρυψει τον πιο λαμπρο ηλιο,
εκεινη δηλητηριο που κατα καιρους μονο
εκεινος μπορουσε να το αντεξει
εκαναν κουπι σε επικινδυνα νερα
παντα αντιθετα στο ρευμα..


Βγηκε σεργιανι ο χρονος.
Πρωτη φορα ενιωσε τα χερια του
στο προσωπο της..
κι ηταν σκληρα και απειρα..
οπως και ο ιδιος.

Οι πριγκιπισσες κοιμουνταν
στα βασιλικα τους κρεβατια.
Κι αυτoi ακομη με στιλετο και φωτια
προσπαθουσαν να δωσουν σχημα στην καρδια τους,
η ζηλεια δεν τους ψιθυριζε
οσο συνεχιζε ηλεκτρισμενη η μοναξια τους.

μονο ενα μεθυσμενο βραδυ
με τα χερια ενωμενα
σαν δυο παιδια σε ενα παραμυθι ,
ψιθυριζοντας καληνυχτα
σε καποιο περαστικο αστερι
κανοντας ερωτα στα κρυφα
κοιμηθηκαν ο ενας διπλα στον αλλο στο σκοταδι.



[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-04-2017