Το αγαπάτε αλλήλους, άνθρωποι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Τι άλλο θα μπορούσα να γράψω απόψε....εκτός απ` την αγάπη, οι μέρες το καλούν κι είθε να την έχουμε πάντα στις καρδιές μας, να την δίνουμε και να μας τη δίνουν. Η οικουμένη δεν θα είχε τοσες πληγές αν όλοι οι άνθρωποι αγαπούσαν, ας τη κάνουμε προσευχή μας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είν η αγάπη όνειρο,γλυκό φιλί στα χείλια
της θάλασσας ζωγραφιστά, δυο ασημί κοχύλια

Της μάνας είναι η ευχή, ο κόρφος της καρδιάς της
μια εσπερινή ειν προσευχή, στα σπλάχνα τα δικά της

Δρόμος τραχύς και δύσκολος, είν η γλυκιά αγάπη
ένα κρινάκι που ανθεί΄, μες των ανθρώπων, πάθη

Συ τη διαλέγεις σου μιλά, είναι φωνή, ψυχής σου
κι αν θα πονέσεις με αυτή, χρυσό είναι σπαθί σου

Ειν η αγάπη θάλασσα, απαλό, γαλήνιο κύμα
η αγάπη είναι λυτρωμός, απ` άδικο και κρίμα

Ότι θολό και σκοτεινό, η αγάπη το σκοτώνει
καρπίζει το γλυκό καρπό, στάχυ χρυσό, σ` αλώνι

Ένας στίχος τρυφερός, η αγάπη, είναι ποίημα
κι όταν το δάκρυ της κυλά, ειν της κακίας θύμα

Νεράκι θέλει ο βασιλικός, που τον λένε αγάπη
μ` αγάπη αν δε ποτιστεί μες στη ψυχή, εξεράθει

Ένα σπουργίτι μοναχό, η αγάπη στο χιονιά
θέλει φωλίτσα, πούπουλο, θέλει γλυκιά αγκαλιά

Κρίνα άσπρα της Λαμπρής, απ` το θεό μυρωμένα
η αγάπη, είναι ακριβή, μάλαμα σε καδένα

Όποιος στο σώμα τη ντυθεί, θα πάρει και θα δώσει
σαν άγγελος θα υψωθεί, αυγή...θα ξημερώσει

Η αγάπη είναι άδολη, κακό, δεν την αγγίζει
όποιος τη κάνει προσευχή, το ύψιστο, αξίζει

Η αγάπη είναι των θεών και των αγγέλων ταίρι
ειν καντηλάκι ιερό και άσπρο περιστέρι

Μια σταύρωση ειν η αγάπη, δρόμο έχει μ` αγκάθια
το στεφάνι του Χριστού και της Λαμπρής κεράκια

Μα...όποιος αγάπη προσκυνά, θα εξυψωθεί στ` ουράνια
θα` χει πολύτιμη αμοιβή, της Άνοιξης στεφάνια

Το...αγαπάτε αλλήλους...άνθρωποι έχει την ουσία
προσευχητάρι, θυμιατό, στρατί...για αθανασία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2017