Παράθυρο

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαγεμένος,
στεκόμουν πίσω απ’ το παράθυρο
και παρατηρούσα,
την βροχή.

Ο καιρός ήταν ζεστός,
εγώ, όρθιος, ζωντανός,
αειθαλής και μυροβόλος,
η τέρψη η ίδια.

Στο μικρό δωμάτιο,
έφεγγε η απουσία σου.
Μα πίσω κοιτώντας τα χρόνια,
αισθανόμουν ευτυχής.

Κάποτε,
νοσταλγούσα περισσότερο
κι από τα μάτια
κυλούσαν δάκρυα.

Μα τώρα πια,
μετά τις κακοτυχίες,
τα πολλά σταυροδρόμια,
έμαθα λίγο τον εαυτό μου.

Μέθυσα συχνά
και μου έγινε συνήθεια,
αγαπημένη και ζηλευτή,
η μοναξιά μου.

Μου αρκεί,
να βλέπω την βροχή,
έξω απ’ το παράθυρο,
να βλέπω τους περαστικούς.

Πόσα γεγονότα,
σημαδεύουν την ζωή τους.
Πόσοι από αυτούς,
αγαπιούνται ή χώρισαν.

Πόσοι θα ξαναπεράσουν
και πόσοι θα χαθούν.
Όπως κι εγώ,
όπως και όλοι όσοι χάνονται.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-05-2017