Τελευταίος στίχος

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
Μου φαίνεται πως φύσηξε ο δυνατός αέρας
σκοτείνιασε μια καταχνιά μου μαύρισε ο δρόμος
μουντό μα και παράξενο δείχνει το φως της μέρας
και μου γεμίζει τη ψυχή ο φόβος και ο τρόμος.

Ποτέ του δεν ακούστηκε ο ήχος της φωνής μου
το δάκρυ μου όταν κύλαγε δεν σκούπισε κανείς
θαρρώ αλάτι έριχναν επάνω στην πληγή μου
αγάπη που περίμενα δεν ήρθες να με βρεις.

Τύχη μου ήσουν πάντοτε στραβή και αραχνιασμένη
ποτέ χαρά δεν μ' έδωσες και ήλιου αναλαμπή
χρόνια στο περιθώριο είμαι φυλακισμένος
να περιμένω άχαρα χαρά για να μου μπει.

Ένα μαχαίρι κρέμασα στο άδειο μου τον τοίχο
να το κοιτάζω μόνιμα με μια λοξή ματιά
και περιμένω ελπίζοντας να γράψω ένα στίχο
που θα 'ναι ο τελευταίος μου να με πονεί βαθιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-05-2017