Το εμείς

Δημιουργός: teo g, TEO GRAMMENOS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άλλο μην αργείς, έλα εδώ να δεις ..
Τον ρόλο της μοναξιάς που με αδειάζει.
Ψάχνει η πληγή, την δική σου αφή ..
Για να πάψει αναμνήσεις να στάζει.
Άλλο δεν μπορώ, να λέω προχωρώ,
μα το παρακάτω όλο ξεμακραίνει.
Φυλακή το παρόν, ουρλιάζει το παρελθόν,
σαν σκέψη έρχεσαι και το μυαλό την άνοιξη φορά.

Το εμείς πως μου χει λείψει.
Βαρέθηκα να μιλά η θλίψη,
ότι η καρδιά σου είχε αποκρυψει ..
σε περιμένει να σου ανοιχτει.
Το εμείς θέλω να ζήσω,
στο έπακρο να σε φροντίσω,
ότι δικό μου θα σου χαρίσω,
αρκεί να είσαι της ζωής μου το εσύ.

Στον αέρα βγες, σαν ανάσα μπες,
στο μέσα μου για να το φωτίσεις.
Άσε τις κρυψώνες που θρέφουν χειμώνες ..
στην διάπλατη μου αγκαλιά,
τους φόβους σου να σβήσεις .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-06-2017