Πονά κι η καλοσύνη

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα καλοί μου φίλοι, γράφω απόψε λίγο πικραμένη, για εκείνα τα μικρά τα λίγα που δυστυχώς εμένα με πονούν....δεν πειράζει θα περάσει κι αυτό.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μη πάρεις κείνο το στρατί
σε ξέφωτο δεν βγάζει
μήτε σε καρτερά γιορτή
μόν δάκρυ που σταλάζει

Πάρε ένα δρόμο ανοιχτό
ν` απλώσεις τη ζωή σου
καν` την αγάπη φυλαχτό
και κράτα τη μαζί σου

Μη φοβηθείς τα φωτεινά
του ήλιου μονοπάτια
γιατί η ψυχή στα σκοτεινά
γίνεται δυο κομμάτια

Πιάσε ένα χέρι στοργικό
μέσα στα δυο σου χέρια
καν` το φίλο στοργικό
τ` ανθρώπινα...μαχαίρια

Βάλε ένα στόχο, αψηλό
μόνο εκεί να φτάσεις
αν σε πληγώνουν πολλά
το χέρι, μη ξεχάσεις

Διάλεξε..να` χει ζεστασιά
τη δύναμη να δίνει
γιατί πονούν και τα καλά
πονά κι η καλοσύνη...................................

Σαν την διαλέξεις οδηγό
συνοδοιπόρο, να` χεις
να αλαφρύνει το σταυρό
τ` αγκάθια, να περάσεις

Σαν τη ψυχή σου θα κρατάς
μες στης ζωής τους νόμους
τον εαυτό σου θα τον πας
σε σωτηρίας δρόμους

Θα έχεις διαλέξει το στρατί
όταν κοιτάς ένα αστέρι
κει που σε καρτερά γιορτή
ζωή!! θα στη προσφέρει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-06-2017