ζητάω κάτι παραπανίσιο

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πολλές φορές γελώ με τη συνήθεια
εφηβικά που μοιάζουν τα όνειρά μου
με λίγη άμυνα τόσο κρύα η αλήθεια
μα την ψάχνουν τ’άπιστα δάχτυλά μου

κι όλο ζητάω κάτι παραπανίσιο
με στο βαθύ ποτάμι που βαδίζω
εξοχικό παραθέρισμα σπιτίσιο
σε μιά απ’τις παρόδους του ανηφορίζω

έφτασα,ξημερώνει σ’όλες τις μεριές
θερινή μιά δροσούλα ζητιανεύω
στα χτυποκάρδια που δεν έγιναν ριπές
ξασπρίζω είναι τάχα που ασκητεύω;

τώρα που πια δεν ψιθυρίζω καθαρά
θα στερέψουν οι ασήμαντες φλυαρίες
αν θα μιλήσω τι να πώ κάθε φορά
τα λόγια μου ξεθάβουν ιστορίες

μιλώ για τη γαρουφαλένια δύση
πρέπει να γυρίσω με τα σπουργίτια
η μέρα ήταν σκληρή και θα μ’αφήσει
ανάμεσα στα περιβόητα της σπίτια

το κλειδωμένο ανοίγω,το άγνωστό μου σπιτικό
κι ο ίσκιος μου που μεγάλωσε πάνω στον τοίχο
φοβάται πως θα χάσει κάθε τί το λογικό
υφαίνει τον ιστό του και γράφει ένα στίχο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-06-2017