Να λαμπαδιάσει το χαρτί

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, θαρρώ ότι σας κούρασα με τα πατριωτικά και πολιτικά μου, μη μου δίνεται σημασία...η πατρίδα είναι και θα είναι πάντα στο πετσί μου, είθε να` ρθει μέρα να σας μιλώ μόνο για αγάπη και πάλι σας ευχαριστώ, από καρδιάς.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να γράφεις για τον έρωτα...εαυτέ μου κακομοίρη
να βάζεις πόθους, στεναγμούς, να κάνεις χαρακίρι

Βάλε κουμπάκια, ντεκολτέ, βάλε και μέγα πάθος
τους έρωτες που έζησες κι αυτούς που ήταν λάθος

Φτιάξε μια εικόνα, ρομαντική, μέσα σε ανεμώνες
βάλε φεγγάρια, Κυριακές, ψυχές, που είναι μόνες

Γράψε για τα χρυσά μαλλιά, που τα σκορπά τ` αγέρι
ζωγράφισε και μια καρδιά, που αιμμοραγεί, υποφέρει

Φτάσε, γαλάζιο ουρανό, γράψε για τ` αστέρια
γράψε για του χωρισμού, τα άπονα μαχαίρια

Γράψε εαυτέ μου, το μπορείς, για χείλη κερασένια
για στρείδια που ενώνουνε, και για φιλιά μελένια

Γράψε για κλάμα, που ειν πικρό κι ανθρώπους γονατίζει
της προδοσίας, του καημού, καρδιές, που τις ραγίζει

Βγάλε τα μώβ σεντόνια σου, στρώ`στα` μόνο για δύο
φτιάξε αλυσίδα των ψυχών, μ` αγάπης μεγαλείο

Κοίτα ψηλά, στ` ουράνια, που σε κοιτά ένα αστέρι
πλέξε το σμίξιμο κορμιών, στης ηδονής, το χέρι

Γράψε, εαυτέ μου ερωτικό, που τις καρδιές να λιώνει
μ` ένα μαράζι ξενυχτούν κι η νύχτα δεν τελειώνει

Βάλε πουλιά, που σμίγουνε, γλυκά σε μια φωλίτσα
όταν κοιμούνται οι εραστές, τα βράδια αγκαλίτσα

Το χάδι, βάλε το παλμό, τα γόνατα που λύνουν
σαν οι ψυχές που αγαπούν, υποφέρουνε και πίνουν

Τη γλύκα που` χει το φιλί, καν` την εαυτέ μου ποίημα
δυο χείλη κατακόκκινα, στων αστεριών το νήμα

Νύχτες, φτιάξε, ονειρικές, τα πάθη να γιορτάζουν
μες το μεθύσι του έρωτα, γλυκά ν` αναστενάζουν

Μάζεψε, όλα....τ` αγαπώ....βάλ`τα μες στο χαρτί σου
πάρε και τον Αυγερινό, να κοιμηθεί μαζί σου

Κλάψε και πένθησε πικρά, στου χωρισμού κρεβάτι
να` ναι το δάκρυ σου καυτό και να μην κλείνεις μάτι

Στόλισε, την αγάπη σου, μ` όλης της γης λουλούδια
άγγελοι να της τραγουδούν, της μουσικής πρελούδια

Φτιάξε, μια εικόνα μαγική, να λούζει φως, τον έρωτα
μέσα στα μύχια της ψυχής, σε βράδια αξημέρωτα

Όπου δεν ζει η λογική, μον η ηδονή ορίζει
καμίνι γίνονται οι καρδιές, σούρουπο, σαν ροδίζει

Γρα΄ψε εαυτέ μου, ερωτικά, όλα, όσα έχεις νιώσει
να λαμπαδιάσει το χαρτί, σαν το κερί να λιώσει

Γράψε!! εαυτέ μου, έρημε, να ξεχαστείς, να ζήσεις!
κι ότι στ αλήθεια σε πονά, μες στο χαρτί ν` αφήσεις

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-06-2017