Ο Δρομοσ Με Τισ Λευκεσ

Δημιουργός: inokrini, Κ.L inokrini--Κατερινα Λιαρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

23-4-2014 Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ
από τη συλλογη στοχασμοι


-Μακρυς ο δρόμος με τις λεύκες
Στέκουν καμαρωτές, λικνίζοντας τα κλαριά τους για να φανη η σταχτοπράσινη φορεσιά τους
Άλλες πάλι έχουν στήσει ένα σφιχταγκάλιασμα με τους κισσούς,
χορεύοντας ένα παθιασμένο τάγκο
κι όλη τους η ομορφιά κι η μυρωδιά του κορμιού τους
ξεχύνεται στο πέρασμα του αεριού


-Ψυχή μου περπάτα αργά!και κοίταζε αυτή της φύσης την αγάπη
αγνή παραδομένη χρόνια τώρα.
Ο ήλιος τρεμοπεζει,μέσα από τα φύλλα τους,στέλνοντας το χαμόγελό του και την επιβράβευσή του.
αργει να’ρθή το δείλυ!!!
Μα και να’ρθή,αυτές πάλι εκεί θα τις βρής σφιχταγκαλιασμένες,
να ‘ριγούν στου έρωτα την όψη!
μακρυά ο δρόμος ο αληθινός! δεν εχει σύνορα ο πηγαιμός.


Ο δρόμος με τις λεύκες, σκιάζεται απ’την κορμοστασιά
δροσιά τ’αέρι που περνά,χα’ιδεύει όλα τριγύρω’
κι οι σκέψεις,παραμέρισαν της λογικής το διάβα
κι άνοιξαν πόρτα να φανη,του ονείρου αυτό το άρμα
που από μακρυά ακούγονται τα πέταλα τ’αλόγου
τι κι άμα είναι ανοιξη;;χειμώνας; καλοκαίρι;;


Του ονείρου τ’άρμα προχωρά! σταματημό δεν έχει!
κι ας πέφτουν στάλες της βροχής,σαν να’ναι πρωτοβρόχι
μύρισε το χνώτο της γής,στο ραντισμένο χώμα
κι αυτό εκεί!ρολάρει μπρός!
χαίρεται στ’άκουσμα αυτής εδώ της περπατησιάς,ανέμελλο!
τον έρωτα κοιτάζει στα σφιχταγκαλιασμένα τα κορμιά
τι κι αν νυχτώνει!στου φθινοπώρου την αυγή πάλι εκεί θα τρέχει


Στο δρόμο με τις λεύκες! Πού΄στησ’ ο έρωτας χορό
με τους κισσούς αντάμα
και την αγάπη ένιωσαν,στής γής αυτό το θάμμα
πίνοντας νέκταρ ουρανού,στη ροδαυγή, στο δείλυ………

Κ.λ ινοκρινι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-06-2017