Δίχως χροιά

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Μα σκυθρωπιάζω όταν δω, τον άδικο χαμό του, από γιατρούς π' εγκληματούν κι αναίσθητες γιατρίνες, που μόνο το σαρκίο τους, μπορούν κι εξευτελίζουν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left] [B] [I]

. *~* Δίχως χροιά *~*
Όλα κινούνται, θέμε δε θέμε
κι ας μοιάζει λήθη και λησμονιά
άλλος στον θάνατο ξανά γεννιέται
κι άλλος πεθαίνει, στην απονιά
ο ταπεινός τον συλλογιέται ...
κι η υπεροψία, αλλού κοιτά
λεηλατεί μ' υποκρισία
την ενσυναίσθηση στα σκοτεινά.
Η πένα γράφει .........
Ποιος την ακούει?
Που η αλήθεια είναι φωτιά
και σε βαφτίζει η κοινωνία
όπως βολεύει, "δίχως χροιά"?
Στου βούρκου την απρέπεια
σπρώχνει να σε κοιμίσει
μα κάπου έχει η θύμηση
μια βρύση κρουσταλλένια,
που ζωντανεύει, απόδημο
στις ζωντανές στιγμές του
καθώς μιλά και σκέπτεται
για τη ζωή ετούτη.
Μα σκυθρωπιάζω όταν δω
τον άδικο χαμό του
από γιατρούς π' εγκληματούν
κι αναίσθητες γιατρίνες
που μόνο το σαρκίο τους
μπορούν κι εξευτελίζουν
και δείχνουν το πτυχίο τους
που 'χει θανάτου δάκρυ ...
. * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-07-2017