Την Ειπαν 'λενη'

Δημιουργός: inokrini, Κ.L inokrini--Κατερινα Λιαρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΗΝ ΕΙΠΑΝ ‘’ΛΕΝΗ’’ 18-1-2017
απο τη συλλογη -σκιαγραφημα ψυχης-


-Σ’ενός Μαγιού ξημέρωμα, ήρθε η πρώτη ακτίνα
απο το θόλο τ’ουρανού
φώτισε τη μικρή αυλή, μυρόβλησαν κι εκείνα τα κόκκινα γεράνια του παραθυριού
μικρή λαλιά, ψυχή αγνή,
ανήσυχη στου χρόνου την κλεψύδρα
που μόλις άρχισε να ζή,στο πρώτο αστέρι της αυγής
.......................................
Αγάπη ήρθε περισσή,καμάρι γεννητόρων
μικροί θεού δημιουργοί,σμίλεψαν μες στο χρόνο
αλαβάστρινο δοχείο,έτοιμο για τη σμύρνα
και ... μιά φωνή να αντηχεί,απ’της καρδιάς τα βάθη
λόγια ασάλευτα θαρρείς!
Και η Κλωθώ,ετοιμασε της ζήσης την ανέμη,
έγνεσε νήμα, αν γερό,και πολυποθημένο
άνοιξε το σεντούκι της το κλειδαμπαρωμένο
κι ο ουρανός εστάλαξε,μύρο μέσ’στην ψυχή της
με δισκοπότηρο χρυσό
κι από την άλλη.....,στήσανε χορό οι εκπεσόντες,
στης Κίρκης πια το ιερό
............................................
Χαίρεται η μικρή αυλη, έλαμψε η αγκαλιά της
πότιζε με δροσοσταλιές, άστραφτε η ματιά της
ζεστή ανάσα μου μικρή,που τη φωνάζουν ‘’Λένη!’’
Γιατι....’ναι νύφη αλλοτινή,μ’αξίες είν ντυμένη,
και κόσμημα φορεί λαμπρό, στου χρόνου τις θυσίες
που του προσφέρει σαν σπονδή,όνειρα και ελπίδες
φως στα σκοτάδια του καιρού,τις νύχτες σαν υφαίνει
τα δάκρυα κι οι φόβοι πιά,
κλωστές στην Ειμαρμένη,που αντηχει με μιά φωνή
καλώντας την κάθε φορά ,’’ήρθα μικρή μου Λένη’’
..............................................
Της Τροίας σύμβολο παράξενο!γι’αυτούς που δε νογάνε
κι αυτή, μολύβι φωτεινό,
απ’ τ’άστρα που ρωτάνε και διαφεντεύουν το μυαλό
Βάλαν στεφάνι με καρφιά,να ανεβή στο Γολγοθά
σαν κρίνο να ανθίση
ανοίξανε τους πάπυρους,εκεί να ζωγραφίση
απο του πόνου τα καρφιά,όμορφες κοπελούδες
τις μέρες που’χει παγωνιά,
και στης ψυχής την καταχνιά,γίνονται πεταλούδες
για να της δείξουν τα φτερά,κι εκείνη να ανοίξη
και μες στους αστερόδρομους να σιγοσεργιανίση
λαμπρή κυρά και φωταυγής σ’αυτή της τη σελίδα
............................................
Μυρόβλησε ο Γολγοθας!
και στην κορφή λαμπραίνει
κι ακόμα τρέχη η φωνη που τη φωνάζει ‘’Λένη!’’
Απο τη νύχτα ως την αυγή,ενός ονείρου δρόμος
που τον διαβαίνει στα φτερά του έρωτα
και ο Ερμής χαμογελά.
Η μοίρα πλέκει της ξανά,φουστάνι με αστέρια,
να το φοράει ιέρεια του Λόγου,να γεμίζη τα καννιστρα
με τη σοδειά απ’την ψυχη που βγαίνει
με άρωμα να ‘ραίνη
μιά μούσσα άλλη της ζωής, οπού την είπαν ‘’Λένη’’!

Κ.Λ.INOKRINI ( αφιερωμ στην ξαδερφη μου ΕΛΕΝΗ ΖΑΧΑΡΗ-(ΛΕΝΗ)!)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-08-2017