Όρθια...κοιμάσαι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Ευχαριστώ φιλαράκια, το αποψινό το έγραψα απόψε, ομολογώ με λίγη πικρία...δεν ειν το κίνητρο οι διακοπές....είναι όλα όσα ακούω κάθε μέρα, είναι η εμμονή μου ίσως? για τη πατρίδα...που εγώ αγάπη θα την έλεγα, φορές, φορές νιώθω πολύ μόνη μου μ` αυτήν.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φύγαν τα πρόβατα απ` το μαντρί
κι...ο λύκος, ο λύκος, εδώ καρτερεί
Φύγαν με πλοία, αεροπλάνα, τραίνα
μ` ευρώ της θυσίας, χρονιάς μαζεμένα

Να δούν το φεγγάρι, λίγο να ζήσουν
το σκοινί που πνίγει, χαλαρά να λύσουν
Μ` εικόνες θα` ρθουν, από όλα τα μέρη
εδώ θα προσμένει, το μαύρο τεφτέρι

ΔΕΗ θα το λένε, ΕΝΦΙΑ κι άλλα
για αναπτύξεις, λόγια μεγάλα
Λίγους, τους νοιάζει, ο τόπος που πάει?
Σαρβαιβορ!! θα` χει φέτος στο Σκαι?

Μια μοναξιά, μεγάλη τη νιώθω
γιατί δεν γράφω, μόνο για πόθο...
Δεν είμαι νομίζω, διόλου καλά
για ποια πατρίδα, ο εαυτός μου μιλά....

Συνήθισαν όλοι, συνήθισαν έτσι
κι όποιος μιλά, πόσο θ` αντέξει
Δεν γίνετε τίποτα!!!! πάντα ακούς
κι εσύ επιμένεις, να` χεις Θεούς

Πατρίδα, Ειρήνη, Ψωμί, Δικαιοσύνη
μια μοναξιά, τυλίγει, μυαλού σου, τη δίνη
Σε λυπάται, ο εαυτός σου, για ποια πατρίδα??
τι είσαι καημένη, καμιά ηρωίδα

Που όλο μιλάς, κλαις για τη χώρα
κι όλο θυμάσαι, Δαναούς, με δώρα
Σήκω να φύγεις, να πας για μπανάκια
ασ`τα επιτέλους, πατρίδας σκονάκια

Μοναχή σου τα γράφεις, μόνη λυπάσαι
όλο λες ο λαός!!!!!!!!! όρθια...κοιμάσαι!!!!
Ο λαός ερημή μου, πήγε για μπάνια
να ξεχάσει, μια στάλα, πνιγμού, τα φιρμάνια!!!

Κι όλο γράφεις, γράφεις, μάνα μου Ελλάδα
φύγε ν` αράξεις , σ~ ονείρου λιακάδα
Πέτα χαρτιά, στυλό, μελάνι
ντύσου, βάλε, μαύρο φουστάνι!!!

Να την κλάψεις!!! να την πενθήσεις!!!!!!!
φτωχός λαός!!!!! τρανές επενδύσεις!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-08-2017