Τα καλοκαίρια προσπερνούν

Δημιουργός: swordfish, ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.

Δεν σας ξεχνώ... την αγάπη μου σε όλη τη στιχοοικογένεια εδώ!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γι' άλλα με ήθελε η ζωή
και άλλα εγώ ζητούσα...
κι από το βράδυ ως το πρωϊ
στ' όνειρο ακροβατούσα!
Δίπλα μου πέρασαν χαρές
τρανές καθώς και λύπες.
Και κάποιες έγραψαν στο χθες
πόνους, καημούς και πίκρες!

Με μιας αγάπης τον καημό,
έχασα τόσα χρόνια,
με πόνο κι αναστεναγμό
και σώπασαν τ' αηδόνια!
Τώρα το παίρνω απ' τη αρχή
το έργο να το ζήσω,
μα τη ζωή που ξόδεψα
πώς να την φέρω πίσω;

Όλο το χθες μια φυλακή
αν δεν το ξεπεράσεις,
θα φεύγει πίσω σου η ζωή
και κάποτε θα κλάψεις!
Ζήσε του τώρα τις στιγμές,
μικρές μα και μεγάλες,
κι αυτές που φύγαν μην τις κλαις
φεύγουν μα έρχονται άλλες!
Ρ
Τα καλοκαίρια προσπερνούν
κι οι Άνοιξες μικραίνουν
τα όνειρα μαραίνονται,
και τα γιατί πληθαίνουν!
=======
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.
Μελοποιημένο

[align=center][/align][align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-08-2017