Το μεγάλο ταξίδι

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

( Φαντασίας στοχασμοί )
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

Νύχτα μου βγάλε στο σεργιάνι το Γαρμπή,
να τρέξει γρήγορα να πάει να τη βρει.
Και να της πει να μην αργεί,
γιατί ως να' ρθει η αυγή,
θα με πάρει η μάνα μου γη.
Ταξίδι σ’ άλλους ουρανούς,
πιο καθαρούς και γαλανούς,
που γυρεύ’ η καρδιά και ο νους.

Κι ως να με παρ’ η μάνα γη στην αγκαλιά,
να μου χαϊδεύει θέλω τ’ άσπρα μου μαλλιά.
Και να καθίσει εκεί - δά,
και να μου σιγοτραγουδά,
σα να είμαστε πάλι παιδιά.
Σαν την παλιά την εποχή,
που λαχταρούσε η ψυχή,
της αγάπης την απαντοχή.

Νύχτα μου, βγάλε αυστηρή διαταγή,
σύννεφα μαύρα να σκεπάσουνε τη γη.
Για να προλάβει να με δει,
πριν ξημερώσει η αυγή,
η αγάπη μου η ακριβή.
Το βλέμμα της το γαλανό,
θέλω να το' χω ζωντανό,
στο ταξίδι μου το μακρινό.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-09-2017