Μου μιλούσε

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από :Την ' Άλη 'Καλό βράδυ σε 'ολες και όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου μιλούσε..

Χτες βράδυ μου μιλούσε η λευτεριά..
Κατάκοπη είχε έρθει από τους δρόμους.
-.Τα ρούχα μου, δες, ξέσκισαν θεριά,
θωριά είχαν ανθρώπινη…λαλιά..
και λέγανε θεούς είχάν ανόμους.

Ξοπίσω της μυριάδες σκοτωμένοι
τ’ανήλιαγο βαδίζαν ανηφόρι..
ο γυιός ήτάν, ο φίλος, ο αδερφός,
ο δίκαιος,κι’ο εργάτης ο καλός
κρατούσε των αγγέλων αρτοφόρι.

Δικά της όλοι, έλεγε παιδιά..
-κι’ο έξυπνος κι’ο βλάκας..το τσογλάνι-
αρκεί που τήνε κλείναν στην καρδιά,
γι’αυτήν αρκεί που πέσαν στην φωτιά
κι’ας γύφτος, ας φονιάς, του δρόμου αλάνι..

Και μού’πε πως χρωστάει ‘ευχαριστώ’
σ’όσους ανώνυμους το δέντρο της ποτίσαν,
σ’όσους στο στήθος την κρεμούσαν φυλαχτό
και στο κρυφό της όσους πήγαιναν σχολειό
και χάθηκαν γι’αυτήν..σαν άστρα σβήσαν..


Και σ’όσους, σ'ένα δάσος λησμονιάς,
σκληρός χιονιάς εσκέπασε το χνάρι
κι'ένας καιρός ειαροπότης..και φονιάς,
ετσάκισε των άστρων το λυχνάρι
κι’όθε διαβαίνει κύμα βοερό
οργής είναί… και θάλασσα αφρισμένη
και κάποτε χορτάρι τρυφερό,
που ψιθυρίζει:- Τάχατες τι μένει;
Ακούει κανείς των ίσκιων την φωνή
ή κλείσανε για πάντα οι ουρανοί;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-09-2017