Η γυμνή ευδαιμονία της ωραιότητας

Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα ήθελα να παραδώσω έναν ευγενικό ανθό !
Ζηλευτό από ρόδινα φύλλα και σαρκικό καημό !
Που να με χαμογελάει, στο πρόσωπο της ευδοκίας !
Στην θαλασσά της την σεμνή, να με παραλληλεί !

Να με σαγηνεύει την καρδιά, στα πελαγά της τα λαμπρά !
Στον ουρανό της τον φιλόξενο, με μια μελωδία αγγελική !
Να με ευωδιάζει στην ψυχή, με μια πλάση αισθαντική !
Σαν το πανάγιο χώμα της πλυθεί, σε προσευχή σκιρτή !

Σαν να με γλυκοφιλάει σε πεδία υπερτάτης ευτυχίας !
Για να πυροδοτηθεί σε εκρηκτική φωτιά αγάπης !
Για να ευφρανθεί με αγκαλιασμένο γλυκόπιοτο κρασί !
Σαν θα ευδαιμονίζομαι, από την απροσκύνητη κορμοστασιά !

Για πάντα στην αγαλλιασμένη ακρογιαλιά των παραδείσων !
Για πάντα στην αγκαλιασμένη αγάπη των ουρανών !
Για πάντα στον απροσδόκητο έρωτα των ευμορφιών !
Σαν θα γαληνεύομαι γυμνός, με το ανέμελο καράβι σου !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-11-2017