Ραγισμένοι δρόμοι

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ραγισμένοι δρόμοι

Πάλι ραγίσανε οι δρόμοι τα χαράματα
στις αντοχές μου ψηλαφίζω χαραμάδες
σ’ άσπρα μεσάνυχτα κοιμήθηκαν τα θαύματα
και μαύρες ξύπνησαν της μέρας οι λιακάδες.

Γίναν τα λόγια μου αγέρας και παγώσανε
και τα τραγούδια μου, ταξίδεψαν στο κύμα
φεγγάρια κέντησα, μα ‘κείνα με ξηλώσανε
πριν τ’ ακουμπήσω, μού σκοτείνιασαν το βήμα.

Κρύος καφές στο τραπεζάκι τού αιώνα μου
κι ένα τσιγάρο στο τασάκι μου σβησμένο
κρυφό πιστόλι μες στα χέρια του αγώνα μου
ένα χαμόγελο στα χείλη μου ραμμένο.

Σκληρές οι ώρες γονατίζουνε το ψέμα μου
και της αλήθειας μου βαθαίνουν οι ρυτίδες
αγκάθια φύτρωσαν και τρύπησαν το βλέμμα μου
μα πάλι χόρεψαν μπροστά μου οι ελπίδες.


Ελένη Σωφρονίου Στρατή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-12-2017