Απένταρες θάλασσες

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][font=Comic Sans MS][B]Άυλη ζωή
σκάνε σαν κύματα τα χρόνια μου
σ’ απένταρες θάλασσες..
Τι σου ζήτησα πια; Κάτι σάμπως μεγάλο;
Να κρατήσεις τη ζωή μου από το χέρι σου ζήτησα
κι εγώ τη ζωή σου
και να τις μεγαλώσουμε παρέα
μα φοβήθηκες πως θα μπαλώνουμε λάθη
κι έτρεξες τόσο πέρα απ’ τους βράχους μου
που χάθηκες, έδυσες, έγινες θύμηση
Κι αν σ’ αγάπησα τι;
Ίσα ίσα..
Τώρα ντύνεσαι εφιάλτης που στοιχειώνει το μέσα μου
δε γεννιέται ζωή όμως μέσα απ’ τις μνήμες
γι’ αυτό κοίτα σηκώνομαι,
το ’να πόδι πατώ και με τ’ άλλο στεριώνω στο όνειρο
απ’ τις μνήμες δε φεύγεις διδάχτηκα
όμως οι στάχτες τους μιλούν για παρελθόν
κι εγώ αγάπη μου
ακόμα κι αν σ’ αγάπησα
θα ΄θελα να μιλάω μονάχα για το τώρα
μα.. από το κάδρο τούτης της ευτυχίας θα λείπεις εσύ
λειψή ευτυχία σε μία έκλειψη στιγμών μας
που θυσιάστηκαν για να βαδίσω παραπέρα τη ζωή μου
μα πάντα περισσεύει μια ατέρμονη λαχτάρα να σε φτάσω
κι όλο γυρίζω πίσω και σε θυμάμαι,
κι όλο παλεύω να πάω μπροστά,
και τελικά δεν έχω σε ποιο χρόνο να με βάλω
…Άυλη ζωή
σκάνε σαν κύματα τα χρόνια μου
σ’ απένταρες θάλασσες..
[align=center][B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-12-2017