Ξέφτια, μετράω..μπαλώνω

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Ευχαριστώ φιλαράκια, τ` αποψινό από αυτά της ανάσας, τι ωραία που είναι τα στιχάκια...ούτε στρίφωμα δεν ξέρω να ράβω, καλημέρα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βελόνι παίρνω χρυσαφί
τα ξέφτια μου θα ράψω
από το τέλος στην αρχή
πίσω δεν θα κοιτάξω.

Στην κουρασμένη μου καρδιά
θα κάνω κόκκινη ραφή
θα της ξηλώσω τα καρφιά
να γράφει...επιστροφή.

Μπαλώνω σήμερα ότι βρω
ένα μπάλωμα στη ψυχή μου
ξηλώνω μέγα το σταυρό
που λέγε...η αντοχή μου.

Ράβω τα ξέφτια μ` ασημί
νήμα, χρυσό, ένα ρέλι
όσα φωνάζουν, όλα..μη
της υπαρξής μου το κουρέλι

Ράβω πληγές που αιμοραγούν
μ` ένα μπρισίμι, θάλασσα
μελάνι απόψε να γινούν
τα χρόνια μου που χάλασα.

Έχω γερές χίλιες κλωστές
ξέφτια, μετράω, μπαλώνω
τις αμαρτίες του χθές
τ` ανθρώπινα μου μόνο.

Ένα ξέφτι την αυγή
δε θα` χω για στολίδι
κι όποιο γυαλί αιμοραγεί
το έχω βγάλει ήδη.

Κόκκινες κίτρινες κλωστές
μια θηλιά στο βελόνι μου
μπρισίμια κι αστεροκλωστές
το ξέφτι στο σεντόνι μου..

Μπαλώνω, ράβω ότι πονά
γερό νήμα τα πάθη μου
ότι στη γη με κυβερνά
στα ξέφτια..το δάκρυ μου.

Πορφυρογέννητη κλωστή
γι αυτό μονάχα μόνο
ατσάλινη, να μην σκιστεί
ως και ζωή μπαλώνω.

29 --12--2017
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-12-2017