Της λησμονιάς το δρόμο

Δημιουργός: Γεδεών, Γιάννης Μαυρόγιαννος

Χαιρετώ όλη την όμορφη παρέα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στης λησμονιάς το δρόμο

Είπες θα φύγεις μάτια μου και θα ‘σαι μακριά μου
τα γόνατα μου λύγισαν και μάτωσε η καρδιά μου.
Πες μου πως είναι ψέματα πως είπες έν’ αστείο
ότι ποτέ τα χείλη σου δεν θα μου πουν αντίο.

Πες μου ψυχούλα μου γλυκιά πες μου πως είναι αστείο
και δεν θ’ ανέβεις να χαθείς στης λησμονιάς το πλοίο.
Πες μου πως είναι ψέματα πως σ’ άλλη γη θα ζήσης
πως έν’ αντίο θα μου πεις και θα με λησμονήσεις.

Στης λησμονιάς το δρόμο πρόσεξε μη βρεθείς
στης ξενιτιάς τη στράτα πρόσεξε μη χαθείς.
Τ’ αστέρια δεν θα λάμπουνε στης ξενιτιάς τα μέρη
ούτε αέρας θα φυσά πίσω για να σε φέρει.

Στης λησμονιάς το δρόμο πρόσεξε μη βρεθείς
στης ξενιτιάς τη στράτα πρόσεξε μη χαθείς.

Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
6-1-2018

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2018