Ανόθευτος

Δημιουργός: Γ. Σ . Αλεξάνδρου, Γεώργιος Συμνιανάκης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κομμένο ρεύμα το κερί αναμμένο.
Κι αυτόν τον μήνα βγάζω από την μέση.
Σε μια ροτόντα πάνω τελειωμένη.
Το να ποδάρι γέρνει πάει να πέσει.

Κομμένη η ανάσα μες στο γκρίζο κρύο.
Τα νεύρα μου σπασμένα χρόνια τώρα.
Η τσέπη μου ουρλιάζει από την πείνα.
Και πώς να μη βραχώ μέσα στη μπόρα.

Τρυπά τόσο βαθιά τα σωθικά μου.
Αυτή η σιωπή που μου 'γινε μαχαίρι.
Το σώμα μέρα νύχτα αγκομαχάει.
Σφιχτοκρατά το ένα, το άλλο μου χέρι.

Ανάθεμα στο μίζερο κερί μου.
Ανάθεμα και ΄στη παλιοροτόντα.
Ανάθεμα και σ'όσους χρόνια λέγαν:
"Δεν γίνονται τα πράγματα όπως πρώτα"

To ξέρω πώς οι αλήθειες δεν σου κάνουν.
Συγχώρα με μα δεν διαθέτω μάσκα.
Ανόθευτο θα εκθέτω τον εαυτό μου.
Κι ας είμαι μια φωτιά μες στην Αλάσκα.

Γ. Σ. Αλεξάνδρου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2018