16 ) Με περηφάνια έκλαψα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα καλή Αποκρία σ` όλους, συνεχ'ίζω την συλλογούλα, σας ευχαριστώ πάντα πάρα πολύ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

16) Με περηφάνια έκλαψα

Από την συλλογή, μες στη σπηλιά αγιοκέρι.

Μου είπαν για περηφάνια
και πήρα ένα στεφάνι
δάφνης κι ένα του
Μαγιού.
Τ` άσπρο μου το φουστάνι
κι ένα αγκαθιών
τιμήματος, κόκκινο
ένα γιορντάνι.

Το φόρεσα και μάτωσα
έτρεξα χίλιους
δρόμους.
Για την πατρίδα
μάλωσα
και της ζωής μου
νόμους.

Τους γύρεψα, τους έψαξα
στα όχι μου τα
πρέπει.
Με περηφάνια
έγραψα ότι
η λογική
επιτρέπει.

Μάνα μου μίλησα
ναι έχω περηφάνια
έσκυψα και προσκύνησα
σ` αγίων Θεοφάνια.

Είχα ένα φόβο στην
καρδιά
ένα στα σωθικά μου.
Τον εαυτόν μόνη
έχρισα περήφανο
στο έλεος
καρδιά μου.

Μέτρησα λάθη, πάθη μου
τον ένα μου σταυρό
κι είναι μικρό τ` αγκάθι μου
περήφανη γυρνώ.
Η περηφάνια η κυρά
που είν του λυγμού
η κόρη
της περηφάνιας, η χαρά
όλης της γης
μαστόροι.

Χτίζεται χτίζεται
κερί.
Χτίζεται, χτίζεται
δάκρυ
Χτίζεται, χτίζεται τιμή
Χτίζεται, χτίζεται
σπάθη.

Ιερή περηφάνια πατρίδα μας
Ιερή περηφάνια τα παιδιά μας
Ιερή περηφάνια, η γης μας
το λιβάνι μας, το δικριάνι μας
στων παριών
τη ρυτίδα
ένα δάκρυ μας
Ξύδι, καρφί
μια σταύρωση
στ` ανθρωπινά
τα πάθη μας.

17--2--2018--- Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-02-2018